සිංහල Unicode වංශ කතාව...

http://lankanthoughts.blogspot.com/2009/07/unicode.html


ඊයේ ජාතික රූපවාහිනියේ නැණ පියස වැඩසටහනෙන් යුනිකෝඩ් (මේකට යුනිකේත කියලා වැරදි පරිවර්තනයක් දීලා කවුරුහරි පණ්ඩිතයෙක්. හරිය‍ට සර්වලෝක පූට්ටුව වගේ. ඒ නිසා මීට පස්සේ මම යුනිකෝඩ් කියලාම කියන්නම්.)  ගැන කතා ක‍ළා. ICTA එකේ ලොකු මහත්තයත් පොර ටෝක් ටිකක් දෙනවා මම අහගෙන. ඒ අස්සේ එයා කියනවා ලංකාවේ සිංහල බ්ලොග්කරුවන් කියලා සංගමයකුත් හදාගෙනලු. එයාලා කියලත් නෙවෙයිලු ඒක වෙලා තියෙන්නේ. මාර වැඩේ. (එයා කියන්න ඕනියැ සංගමයක් හදාගන්න !!! ) ඒක නම් අපිට ආඩම්බරයක්. අපිත් ඒකේ සාමාජිකයෝ නේද කියලා. නිර්මාපකයෝ නොවුණත්. (මම දැන් ඒ තරම් ක්‍රියාකාරීව ඒකට දායක වුණේ නැති වුණත්.)


මයික්‍රොසොෆ්ට් සමාගම ලෝකයා වෙනුවෙන් කරපු ඉතාම වැදගත් මෙහෙයක් තමයි මේ යුනිකෝඩ් ක්‍රමය ප්‍රචලිත කිරීමට කටයුතු කිරීම. මේ ගොල්ලෝ මේක launch කරන එක ඉක්මන් කළේ තමන්ගේ ලෝක ආධිපත්‍යය කහවුරු කරගන්නයි. ඉංග්‍රීසියෙන් software තිබුණට ඒවා regional languages වලින් ඉදිරිපත් කළේ නැතිනම් තමන්ට  ලෝකය ඉදරියේ පළමු තැන ගැනීම අපහසු බව ඔවුන් වටහා ගත්තා. ලෝකයේ ප්‍රධාන භාෂා වලට තම සමාගමේ වැදගත්ම software වල interface පරිවර්තනය කරන්නත් සියලුම භාෂාවන් වලට support කරන ආකාරයට එම software දියුණු කරන්නත් ඔවුන් පියවර ගත්තේ ඒ අනුවයි.


දෙමළ භාෂාව ඔවුන්ගේ මුල් අදියර වලදීම අවධානයට ලක්වුණා. MS Office 2000/වලත් දෙමළ වලට සහාය දැක්වුවා මතකයි මට.


සිංහල ප්‍රමාද වන්නට හේතුව වුණේ සිංහල වලට නිවැරදි යතුරු පුවරුවක් ඒ වන විට නොතිබීමයි. විවිධ font නිර්මාපකයන් විවිධ උපක්‍රම අනුගමනය කරමින් font layouts design කරලා තිබුණත් තරමක් හෝ පරිශීලකයාට පහසු වූයේ පැරණි විජේසේකර යතුරු පුවරුව follow කරලා හදපු ෆොන්ට්ස් විතරයි. අනික් ඒවා භාවිතයේදී අපිට තිබුණේ character map පිහිටම තමයි.


ඒ අස්සේ සමහර සමාගම් මේක අවස්ථාවක් කර ගත්තා පොඩි ගාණක් හොයගන්න. ඒ ‍විජේසේකර යතුරු පුවරුව හුරු රජයේ සේවකයන් හා පුවත්පත් ආයතන වල සේවකයින්ට පරිගණක භාවිතා කිරීමට ලැබීමත් සමග. ඔවුන් ඉස්පිලි පාපිලි නිවැරදිව type වෙන විදියට develop කරපු පොඩි program එකක් දුන්නා pre-designed fonts pack එකක් එක්ක. මේක dongle එකක් හරහා print වෙන විදියට සකස් කළේ තමන්ගේ software එක හොරෙන් copy කර ගත්තට ඒකෙන් වැඩක් වෙන්නේ  නැති වෙන්නයි. මේ software වලට ටික ටික spell checker, grammer checking වගේ facilities එකතු කරන්නත් කටයුතු කෙරුණා. හැබැයි දැන් මේ යුනි‍කෝඩ් කෙරුවාවෙන් කෙළින්ම පහර වදින්නේ ඔවුන්ට. වැඩේ ඒ තරම් සාධාරණ නොවුණත් මේ සමාගම් වලිනුත් සිංහල භාෂාව පරිගණක යුගයට රැගෙන යන්න සෑහෙන සේවයක් වුණා.


අපේ රටේ භාවිතා වන ලිඛිත භාෂා දෙක වන සිංහල හා දෙමළ යන දෙකම දැන් යුනිකෝඩ් වලට හැරවිලා අවසන්. සිංහල වගේ නොව දෙමළ රටවල් ගණනාවක භාවිතා වන නිසා දෙමළ භාෂාව මගේ දැනුමේ හැටියට ඉතා නිවැරදි ආකාරයට යුනිකෝඩ් වලට පරිවර්තනය කරලා තියෙනවා. ඒකත් හොඳයි. අපේ පණ්ඩිතයෝ ඒ වැඩෙත් කළා නම් සිංහල වලට වෙච්ච හානිය දෙමළ වලටත් වෙන්න තිබුණා.


ජේ.බී. දිසානායක පඬිතුමා‍ මේ Sinhala Unicode කරන project එකට රිංගගෙන ක‍රපු දේවල් වල ප්‍රතිඵල තමයි ඒ. එයා කරපු එකම වැඩේ [ඉලු], [ඉලූ] කියන අක්ෂර දෙක අයින් කරලා (මේ දෙක type කරලා පෙන්නන්නවත් බැරි ඒක අයින් කරලාම දාපු නිසයි. ලංකාවේ ඉස්කෝලෙකට ගියානම් ‍පොඩි පන්ති වලදි දුන්න පොත්වල මිශ්‍ර සිංහල හෝඩිය බැලුවොත් හොයා ගන්න පුලුවන්.) ඒ කාලේ පුස්කොළ පොත් වල fullstop තියන්න ගියොත් ඉරෙන නිසා ඒ වෙනුවට භාවිතා කරපු කුණ්ඩලිය (෴ ) ලකුණ ඇතුලත් කරපු එක තමයි. අකුරු 1000 කටත් වැඩියෙන් තියෙන චීන, ජපන් හෝඩි වලටත් යුනිකෝඩ් වල ඉඩ ඇති වුණත් සිංහල හෝඩි‍යේ සම්පූර්ණ අකුරු ටික දාගන්න බැරි වුණේ මේ පඬිතුමාගේ බූදලයෙන් මේ ඉඩ පිරිමහන්න ගිය නිසාද දන්නේ නෑ. ඒ මදිවට ගෙඩිය පිටින් අමු අමුවේ ඉස්සර type writer වලට use කරපු විජේසේකර යතුරු පුවරුව යුනිකෝඩ් වලට දාලා. (මේක පාවිච්චි කරන්න කියලා නිර්දේශ කර‍න්න මහාචාර්යවරු ඕනි යැ !) තව විනාශයක් තමයි ‍‍‍‍ බැඳි අකුරු වලට කරලා තියෙන්නෙත්.


දැන් keyboard එකේ විරාම ලක්ෂණ ගහන්න දහඅට වන්න‍ම් නටන්නයි අපිට වෙලා තියෙන්නේ. ලෝකේ කොහේ ගියත් US keyboard එකක්ම පාවිච්චි වෙන නිසා අපේ ඔය ICTA පණ්ඩිතයන්ට තිබුණේ ඒ ටික වෙන තැන් වලට ඔබන්න තටමන්නේ නැතිව සිංහල අකුරු, ඉස්පිලි, පාපිලි ආදිය සුදුසු තැනකට යොදන්නයි. වැරදි දේ සම්මතයක් කළාම ඒක නිවැරදි කර ගන්න එක කොයිතරම් අමාරුද? UK keyboard එකේ වුණත් fullstop, comma වගේ මූලිකම ලක්ෂණ එහෙමම තියාගන්න උත්සාහ කරලා තියෙනවා සුලු වෙනස්කම් තිබුණත්.


තවත් ගැටලුවක් තමයි දැනට යුනිකෝඩ් fonts වල තිබෙන හිඟතාවය. මේකට නම් අපි හැමොම එකතු වෙන්න ඕන. fonts නිර්මාපකයන්ගෙන් අවසර ලැබෙනවනම් දැනට තිබෙන සාමාන්‍ය සිංහල fonts යුනිකෝඩ් වලට හැරවීමට සහය ලබා දෙන්න හුඟ දෙනෙක් කැමති වෙයි. එතකොට කෙටි කාලයකින් අපිට විශාල fonts සංඛ්‍යවක් Unicode compatible වලට convert කරලා ගන්න පුලුවන් වෙයි. ඒක desktop publishing හා graphic designing ක්ෂෙත්‍ර වලට


‍කොහොම වුණත් යුනිකෝඩ් කියන්නේ සිංහල භාෂාව අනාගතයට ගෙන යාමට විශාල පිටිවහලක් කරගත හැකි දෙයක්. ඒක නිසි විදියට පාවිච්චි කොට ප්‍රයෝජන ගැනීමත් අපේ යුතුකමක්.


යුනකෝඩ් ගැන විස්තර ගන්න මේ links බලන්න.
http://locallanguages.lk
http://www.kaputa.com/sinhalaunicode/
http://www.spot.lk/fonts.html


දැනට අපි දන්න සියලුම යුනිකෝඩ් fonts මෙතනින් ගන්න පුලුවන්…
http://www.wazu.jp/gallery/Fonts_Sinhala.html


Real-time converter එකකට නම් ,
http://www.ucsc.cmb.ac.lk/ltrl/services/feconverter/

නලින් ද සිල්වා, සිරස සහ string theory

http://makabaas.blogspot.com/2009/01/blog-post.html


නලින් ද සිල්වාට අනුව සිරසට පහර දුන්නේ සිරසෙම කට්ටිය නොව බටහිරයෝය. ලසන්ත මරා දැම්මේද බටහිරයෝය. නලින් දන්නා පරිදි බටහිරයෝ මීට පෙරද මෙවැනීම වු පාතාල වැඩ කර තිබේ. උන්ගේ ඒකායන අදිටන මෙවැනි අසමජ්ජාති වැඩ වලින් ආන්ඩුව අපකීර්තියට පත්කීරීමය.


සිල්වා කියන මේ කතන්දරය ඈත්තක් නම්, එය ඔප්පු කීරීම මහලොකු කාරියක් නොවේ. පොලිසිය සහ අනෙකුත් අපරාධ මැඩලීමෙහි සමත් නොයෙකුත් දෙපාර්තුමේන්තු යොදවා බටහිරයන් සහ උන්ගෙ ඒජන්තයින් මෙම අපරාධ වලට වග කිවයුතු බව මැනවින් ඔප්පු කිරීම කජු කනවාක් මෙන් ලෙහෙසි වැඩක් විය යුතුය. ආන්ඩුවට තරම් වෙනත් කිසිවෙකුටත් එවැනි කාර්යයක් සඳහා අවශ්‍ය සම්පත් නැත. බටහිරයන්ගේ ඒජන්තයින් සිරගෙරට යවා එමගින් ආන්ඩුවට තම නම පිරිසුදු කරගැනීමටද හැකිවේ. මේ අප කාහටත් පෙනෙන තර්කානුකුල යතාර්තයයි. නමුත් සැබෑ තත්වය මීට වෙනස් බව අපට පෙනේ. පොලීසිය පසුගියදා අධිකරනයෙන් අම්බානකට අහගත් බව අපි දනිමු. ඒ පරීක්ෂන වෙන දිසාවකට යොමු කීරිමේ අදහසින් කෙරෙන අත් අඩංගුවට ගැනීම් නිසාය. ඒ අතරම මහින්දත් අනෙක් ඇමතියෝත් තම නැණ පමනින් මත පල කරති. එහෙත් ඒ කිසිවෙකුටත් බටහිරයන් අල්ලා දීමේ උවමනාවක් නැති හැඩය.


ගොන් කතා කීමට බලපත් අවශ්‍ය නොවන නමුත්, එනිසාම සීමාවක් නැතිව ගොන් කතා කීම කවුරුන් වුවද නොකලයුතුය යන්න අපගේ මැදහත් විශ්වාසයයි. සිල්වා ඇතුලු පිරිවර සිතනුයේ මෙරට වැසියන් මීහරක් කියාදැයි අපි නොදනිමු. සිල්වා සහ ඔහුගේ ගං කබරයින් රැලට පොඩි අභියෝගයක් කරන්නට අපට සිතේ. හැකිනම් ක්වොන්ටම්, ස්ට්‍රින්ග් තියරි හෝ වෙනත් ඕනැම සෙප්පඩ විජ්ජාවක් උපයෝගී කරගෙන, නිකම් දෙකයි පනහෙ තියරී නොදා, බටහිරයන් මේ අපරාධ වලට වග කිවයුතු බව පෙන්විය හැකිද?

අසංසදයේ මහා සභා රැස්වීම සහ ප්‍රකාශනයේ නිදහස...

http://makabaas.blogspot.com/2009/03/blog-post.html


මැටි පාන් චන්දරේ (හෙවත් හරක් චන්ද්‍ර ): ආ ඔය කවුරු බ්ලොග් ලිව්වත් අපිට ලොකු නැහැ අරිද... මට නං පේන්නේ මේ අසංසදයේ කොල්ලොයි බල්ලොයි ඔක්කොම බ්ලොග් ලියන්න අරං. අපිට කිසි තත්වයක් නැහැනේ අපි අයි.ටී කැම්පස් වෙලත්. ගූගල් සමූහයෙ බ්ලොග් නොලියන එවුනුත් ඉන්නව.....


ජපුර පාද යාත්‍රික ඉන්දරේ: ඈ යකෝ? මේ හලෝ , ඔය බ්ලොග් නැති අපතයන්ට තමා කමෙන්ට් දාන්න කෑල්ලක් තියෙන්නේ. අපි වගේ වැදගත් බුවාලටයි අසංසදය තියෙන්නේ. එනව මෙතන..මේක පිටකොටුව කියල හිතාගෙනද දන්නෙ නැ ඉන්නේ.....


ඤතුර චොප්පෙ: මොකා? යකෝ මැටි පාන්, නිකං පීචං වැඩ කරන්න එපා මටත් බ්ලොග් එකක් නැහැනෙ . ඒත් මම උඹලටම ගොට්ට අල්ලං ඉන්නවනෙ.....


ජපුර පාද යාත්‍රික ඉන්දරේ: ආ නැහැ , උඹ අපේ එකෙක් නෙ, අපි කියන්නේ උඹ ඇර අනිත් බ්ලොග් නැති ලපයි සිපයි ටික ගැන..


මැටි පාන් චන්දරේ: යකෝ ඤ්තුර උඹ තමයි හැම එකක් මැදටම පැනල මට පොර වෙන්න තියෙන අවස්තාවල් නැති කරන්නේ. මේකෙ අපි වගෙ ක්ලාස් එකක් තියෙන එවුං වැඩිය නැහැනේ..වැඩිය ඉන්නෙ රස්තියාදු කාරයෝ.


අම්බලං කොන්ඩයා: යකෝ අදහස් ප්‍රකාශනය ගැන මොන මොන බයිල ගැහුවත්, බ්ලොක් සයිට් ඇඩ් ඔන් වගේ එව්ව දාල මම නම් මම අකමැති ඔක්කොම බ්ලොග් බ්ලොක් කරල තියෙන්නේ.... ඔක්කොම බ්ලොක් කරාම මාර ආතල්..ඇයි මගෙ බ්ලොග් එක විතරයි නෙ බලන්නෙ..මට විරුද්ද බ්ලොග් එකක්වත් මට පේන්නේ නැහැ....


මැටි පාන් චන්දරේ: ෂා මරු බන්, අපි මේ වගෙ ප්‍රජතාන්ත්‍රික ඇඩ් ඔන් තව තව ප්‍රචලිත කරන්න ඔනේ..මොකද දැන් අපේ ෆ්ලොවර්ස් ල අඩු වෙනව දැන් මේ අලුත් ලපයි සිපයි ලියන්න ගත්තට පස්සෙ...


අම්බලං කොන්ඩයා: ඔව් ඔව්..පලවෙනි පියවර බ්ලොක් කරල අපි බලන්නෙ නැහැ..දෙවැනි පියවර බ්ලොග් තහනම් කිරීම..අනිත් එවුන්ටත් බලන්න බැහැ.. එව්වට නීති රීති ගෙනාවනං හරි...මොකද බං මෙහෙම අනිත් එවුං ලියනකොට නිකංම අපි පීචං...


මැටි පාන් චන්දරේ: අපි දන්නේ අයි ටී විතරයි කියල පේන්නේ මේ රස්තියදුකාරයෝ එක එක මල ඉලවු ලියන හින්දනේ...


දනිස්ස: මේකෙ ස්පැම් කරන අයත් වැඩි වෙනවා, මට ලඟදි බලෙන් බූන්දි කවල හොඳටම බඩ ගියා...


කූඹියා: අපි බලෙන් කැව්වෙ නැහැ..නිකං අපහාස කරන්න එපා...


අම්බලං කොන්ඩයා: යකෝ කට වහපිය!! මෙතන අපහාස, සයිට් බ්ලොක් කිරීම ප්‍රචලිත කරන ඒව ගැන කතාකරන්න කලින් ස්පෑම් කිරීමේ සදාචාරය ගැන කතා කරමුද?? මුං දන්නේ නෑ ස්පෑම් කියන්නේ අදස් ප්‍රකාශනයට බාදාවක් කියල..


ගල්බනිස් සදාචාර: මේ අයියලා, මේකේ අර ඇම්ඩන් කතා ලියන්න ආපු එකාගෙ පිහිටෙන් වත් මොන මොනව හරි නීති ටිකක් ගේන්න බැරි වෙයිද හෑ?? මේකෙ ලමයි ඉන්නව කියලවත් ඔය අලුතෙන් ලියන එව්වෝ නවත්ත ගන්න බැරි වෙයිද හෑ???


ජපුර පාද යාත්‍රික ඉන්දරේ: ඔව් ඈ! මේ වගෙ පහත් ආසාවල් තියෙන එවුන් මේකට එනවෝ කියලවත් බලමුද ඈ??ඒ වුනාට බන් ඔය ආසාවල් මටත් තියෙනව බං..


අම්බලං කොන්ඩයා: මම නං මාර ආතල් වැඩක් කලා හිට්ස් ගාන වැඩි කරගන්න.. දැම්ම ගෙදර තිබිච්ච බළල් කුණ බ්ලොග් එකේ.. මාරායි බං.. හිට්ස් 600 පැන්න..


මැටි පාන් චන්දරේ: මමත් බ්ලොග් එකට අලුත් තීම් එකක් දාල, පාට ටිකක් ගාලා වත් බලනව..


අම්බලං කොන්ඩයා: අදහස් ප්‍රකාශනයේ අයිතිය වගේ නොතේරෙන මල ඉලවු නෙමේ ..මේක කොන්ට්‍රොල් කරගෙන ..පුලුවන්තරං සයිට් බ්ලොක් කරන හැටි ප්‍රචලිත කරමු..ඒත් අපේ ඒව ඇර..


මැටි පාන් චන්දරේ: හික් හික්..ඔව්..ප්‍රකාසනේ නිදහස යකාට ගිය දෙං ...මේක රස්තියාදුකාරයින්ගෙං බේරාගනිමු කියල වැඩට බහිමු..

Internet = තුරුදැල

http://ar-si.blogspot.com/2008/06/blog-post_09.html


Internet යන්නට අන්තර්ජාලය කියා නො යොදන කෙනෙක් බේතකට වත් සොයා ගන්නට අපහසුයි. නමුත් "අන්තර්" හෝ "ජාලය" යනු නො මුසු හෙළ වදන් නො වේ.


සකු වදන මෙන්ම හෙළ වදන ද එකසේ ගැටළුවකින් තොර ව යොදන වාර එමටයි. මේ උදාහරණ බලන්න:


ප්‍රවෘත්තිය = පුවත
දන්ත ධාතු මන්දිරය = දළ දා මැදුර
අමාත්‍ය මණ්ඩලය = ඇමති මඬුල්ල
සප්ත කූඨ පර්වතය = සත් කුළු පව්ව
චූඩා මාණික්‍යය = සිළුමිණ
චින්තා මාණික්‍යය = සිතුමිණ
මෙලෙස එකම තේරුම ඇති වදන් දෙකක් හෝ වැඩි ගනනක් හෝ තිබීම ගැටළුවක් නො වන බව පෙනේ.


Internet යන්නට ගැළපෙන හෙළ වදන සෙවීමේදී "inter" හා "net" ලෙස කඩා ගනිමු.


"Inter" යන්න අතරෙහි යන අරුත් දේ. මේ නිසා එයට "අතුරු" කියා යෙදිය හැක. මෙහි "අ" යන්න ලොප් වීමෙන් වදනෙහි තේරුම වෙනස් නො වේ. උදා: සුභාෂිතයේ "රුදුරු ගිනි කඳක් ගත් සඳෙහි වන තුරු" යන්නෙහි, "වන තුරු" යනු "වන අතුරු", එනම් වනාන්තරයෙහි (වන + අන්තරයෙහි) යන්නයි.


සිදත් සඟරාවේ නම වැනි වියරණ විදිය වන ලොප් වීම යෙදෙන මෙවැනි තැන් බහුලයි. සැළලිහිණි සඳෙසේ "අයිරා දහස් දිළි දුනු කොත් සිපත් ගෙන" යන්නෙහි "සිපත්" යනු "අසිපත්" වලටයි.


මේ අනුව, "Internet" යන්නට සුදුසු හෙළ වදන "තුරුදැල" ලෙස ඊලියන් ද සිල්වා සූරීන් ගේ යෝජනාව මෙසේ තිර කරමි.

Manage your proxies with FoxyProxy

http://danishkanavin.blogspot.com/2009/08/manage-your-proxies-with-foxyproxy.html


If you have more than one proxy to access outside networks, Use FoxyProxy.


FoxyProxy is an advanced proxy management tool that completely replaces Firefox's limited proxying capabilities. It offers more features than SwitchProxy, ProxyButton, QuickProxy, xyzproxy, ProxyTex, TorButton, etc.


FoxyProxy support for Firefox 2.0 to 3.6pre

නදීක ගුරුගේ- වැද්දෙක් නොවන වැද්දෙකුගේ සිංදු විලාපය

http://makabaas.blogspot.com/2009/01/blog-post_23.html



ගිතයක් සාර්තක වීමෙහිලා එක් ප්‍රධාන සාධකයක් වන්නේ එකී ගිතයේ ගේය පද රචනයයි. සරල වුද, මටසිලිටි වුද අර්තයෙන් පරිපුර්ණ වුද, ව්‍යාන්ගාර්තයෙන් සහ කවීත්වයෙන් රසගැන්වුනු ගීත ඔනෑ තරම්ය. එනමුත් එවනි ගීත සුලබවු නිසාම ඒවා නිර්මානය කීරීම හැම බයියෙකුටම ආවාට ගියාට කල හැක්කක් නොවේ. ජ්විපෙ වෙනුවෙන් ගී ගැයු නන්දා ගේ " ආලය වන්, මනරම්" ගීතයේ ගේය පද මීට හොඳ නිදසුනකි. යු එන් පී වේදිකාවෙ ගී ගැයු වික්ටර්, රුකාන්ත වැනි ප්‍රවීනයන්ගේද එවැනීමවූ සුකොමල භාෂා රසයෙන්ද කවීත්වයෙන්ද අනූනවු ගීත බොහෝය. තවත් ගායකයින් සීයක් හමාරක් මේ ගොන්නට දා නම් කල හැක. මින් අදහස් වන්නේ හැම ගීතයක්ම එකසේ අප හද ඇඳ බැඳ ගන්නා ආකාරයේ ගීත වීම අනිවාර්ය විය යුතු බව නොව, යම් ප්‍රමිතියක්, ගේය පද සහ සංගීතයේ සුසංයෝගයක්, යම් එන්ද්‍රියව බැඳුනු ශික්ෂණයක් ගීතයක තිබිය යුතු බවයි.


යූ ටියුබයෙහි සරන අප හට අහම්බෙන් මෙන් ගුරුගේ කෙනෙක් කියන සිංදුවක් අසන්නට ලැබීම පෙර කල පාප කර්මයක ප්‍රතිපලයක් බව වැඩිකල් යන්නට මත්තෙන් අපට වැටහින. සිංදුව මනාව රසවිදින්නට ඇස් පියාගත යුතුබවද විඩියෝ එකෙහි සටහන් විය. ප්‍රධාන අඩුව වුයේ සිංදුවේ ඇති ගේය පද වල තිබූ කාව්‍ය නොවන ගොරහැඩි, දල, කර්කශ ස්වභාවයයි. සුගම, සුනම්‍ය පද රචනයකින් තොර, නිර්මානත්මක ද්‍රරිද්‍රතාවයකින් පෙලුනු එම ගීතය කනට "ලාවා" වක්කරන්නාක් මෙන් විය. ඊට අමතරව එහි නාද රටාද බටහිර ගීතයකින් කොපි කර තිබු බවක් හැගින.


ශිෂ්ඨාචරේ මිනිහා ....ශිෂ්ඨාචරේ ගෑනී...කියා පටන් ගන්නා මේ බහුභුත සිංදුව, එකම ජෝක් එකක් වී අපගේ කොමඩි රසය නම් දෙගුන තෙගුන කලේය.


ගීතයක් යනු සුභාවිත ගේය පද වලින් පිරිපුන්, නාද ශික්ෂනයෙන් අලංකාරවූ නිර්මනාත්මක එලිදැක්වීමකි. රැවුල් වවාගත් පලියට, වැද්දෙක් මෙන් කොන්ඩය නාභිය තෙක් විහිදාගෙන ගැහැනුත් නොවන පිරිමිත් නොවන කටහඬකින් විකාර කීමෙන් අපිට ජෝක් වෙනවා හැරෙන්නට, තම නොදනුවත් කමත් මනාවට එලිපිට ප්‍රදර්ශනය කීරිම ගැන මේ ජෝකර්ලාට ස්තුතිවන්ත වියයුතුය.


ගේය පද රචනය යනු හැම පඟරනැට්ටෙකුටම කල හැකි කෙරුවාවක් නොවන බව මේ බයියන් වටහා ගන්නේනම් කාගේත් යහපතට හේතුවන බව අපේ නොමඳ විශ්වාශයයි. මෙවැනි බයියන් පසු පස යන රසිකයන්ට කිවයුත්තේ උන්ගේ පශ්චාත්භාග වලින් කලාව වින්දනය කල යුගය අවසන් කරන්නට කාලය සපැමින ඇති බවයි.

“Titanic – Untold Stories” ටයිටැනික් ඛේදාන්‍තයේ සැඟවුනු කතා

http://blog.budhajeewa.com/?p=306


මම මේ කියන්න හදන්නේ ටයිටැනික් නෞකා අනතුර ගැන Discovery නාලිකාවේ විකාශනය වුනු වැඩසටහනක් ගැන. “Titanic – Untold Stories” නම් වන මෙම මෙම වැඩසටහනේදී සිදුවෙන්නේ ටයිටැනික් ඛේදාන්‍තයට හේතු සාධක වුනු තාක්‍ෂණික දේශගුණ සාධක ගැන සාකච්ඡා කරනවා වෙනුවට, නෞකාව ආශ්‍රිතව කිමිදී පර්යේෂණ කරනා කණ්ඩායමක සොයාගැනීම් සහ නෞකා අනතුරින් දිවි ගලවාගත්තවුන්ගේ තොරතුරු මත එහි ගමන් කළ මිනිසුන් තම අවසන් අවස්ථාවට මුහුණ දුන් ආකාරය ගැන සොයා බැලීමක්.


ටයිටැනික් නෞකාව අයිස් කන්දේ හැපෙන්නට දෙපැයකට පමණ පෙර වෙනත් නෞකාවකින් ලැබුනු අනතුරු හැඟවීමේ පණිවුඩය, ටයිටැනික් ගුවන් විදුලි යන්ත්‍ර කියා කරවන්නන් විසින් නොසලකා හැරීම මෙම මහා මනුෂ්‍ය ජීවිත හානියට හේතු වුනු බවත් මෙහි සඳහන් වෙනවා.


ටයිටැනික් අනතුර දිහා තාක්‍ෂණික ඇසකින් බැහැරව බලන්න කැමති නම් ඔබටත් මෙය බලන්න පුළුවන්.


ටොරන්ටය බාගන්න: http://www.mininova.org/tor/597732

පයි දිනය, අපි ගන්නා දේ සහ නොගන්නා දේ

http://blog.budhajeewa.com/?p=781

පහුගිය දවස් කිහිපය තුළ සිංහල බ්ලොග් කිහිපයක අප විසින් “සමරණ” දින ගැන සංවාදයක් ගොඩ නැගිලා තිබ්බා. ඒවායේ ගොඩනැගුනු සංවාද අනුව පැහැදිළි වුනු කරුණ තමයි ලංකාව තුළ නොයෙක් නොයෙක් පාර්ශව විසින් සැමරීමට” යොමුවන්නේ ඔවුන්ට හොඳට මාර්කට් කරන්න පුළුවන් වර්ගයේ “දින” සෙට් එකක් කියන එක.


මේ වගේ ඔවුන්ට මාර්කට් කරන්න බැරි “දින” ගැන අපි දන්නෙත් නෑ. මේ වගේ එකක් ගැන මට අද දැනගන්න ලැබුනේ Mashable හි පළවු “Pi Day: Google Doodle Celebrates Math Nerds Everywhere” නම් ලිපිය හරහායි.


පයි දිනය ලෙස අද සමරන්න හේතුව තමයි π හි අගය වන 3.141592654… හි මුල් ඉලක්කම් තුනෙන් දැක්වෙන 3.14 යන්න තුන්වැනි මාසයේ දහහතරවන දිනය යන්නට සම්බන්ධ කර ගත හැකි වීම.


අද වෙනකන් මෙහෙම දිනයක් තියනවා කියන එක මම දැනන් හිටියෙ නෑ. අඩු තරමේ අපේ ගණිත ගුරුවරයකුගේ කටින්වත් මේ ගැන නිකමටවත් කියවුනේ නැහැ.


මට මතු කරන්න ඕනෑ කාරණාව වන්නේ බටහිර විසින් සමරණ සෑම දිනයක්ම අප විසින් සැමරිය යුතුය යන්න නොවේ. බටහිරින් නොව කොයි දෙසින් උව අප ළඟා කරගත යුත්තේ යම් වටිනාකමක් තිබෙන දේවල්. නොවටිනා දේවල් රැසක් ලං කරගෙන සිටින අපට ඇයි අඩු තරමේ මේක ගන්න බැරි වුනේ?


පයි දිනය ගැන වැඩිදුර තොරතුරු:


http://piday.org/


http://en.wikipedia.org/wiki/Pi_Day

කොට චින්තනය

http://bit.ly/cdMidt

FACEBOOK තුල "මම" මාකට් වීම

http://makabaas.blogspot.com/2009/05/facebook.html



ෆේස් බුක් ගැන නන් දොඩඩවන්නෝ බොහොමයක් අහවල් ඇප්ලිකේශන් එක නිසා උන්ට සිදුවන දහසකුත් එකක් අමාරුකම් කියාපාති. අහවල් ෆීචර් එක , අහවල් ලබ්බ නිසා සිදුවු අලකලංචි ආදි නොයෙකුත් අටානුවක් බුක් රෝග, බුක් කේස්, බුක් හබක් ගැන ලියන දොඩවන දුහුනන් අප්‍රමාණය.


මෙහි නොකියවෙන වෙනත් පැත්තක්ද තිබේ. ඒ පුද්ගලිකත්වය පිලිබඳ ප්‍රශ්නයයි.පුද්ගලිකත්වය (අනන්‍යතාව -Identity) සොරාගැනීම අලුත් දෙයක් නොවෙනවා සේම තම පුද්ගලිකත්වය හෝල් සේල් තොරොම්බල් කර ඇනගත් අයම ඒ ගැන බොලොග් ද ලියති!


අපේ අවධානය මේ පුද්ගලිකත්වය පිලිබඳ ආරක්ෂාකාරී ක්‍රියාමාර්ග ගැන නොවේ.


SOCIAL NETWORKING හෙවත් සමාජ ජාලනය යනුවෙන් හැදින්වෙන මේ ආකාරයේ ක්‍රියාවකට පෙලඹෙන්නේ එහි ඇති නොයෙකුත් වාසි නිසා බව කීමට සැදි පැහැදී සිටින ගනන අති විශාලය. මිතුරන් 6000ක් තරම් ඇති අයද මෙහි සිටිති. මේ මිතුරන් සැබෑ මිතුරන්ද යන පැනය දැනටමත් මතු වී තිබේ. අප නම් මිතුරන් යනුවෙන් හඳුන්වන්නේ අප සමග සැඳෑවක එක්වී දෙකක් දාගන්නට, අප සමඟ ජීවිතය දේශපාලනය, කලාව ගැන සංවාද කරන්නට වේලාව තිබෙන අයයි. ඒ අය නම් අතේ ඇඟිලි වලින් ගනින්නට පුලුවන් තරමේ සංඛ්‍යාවකි.එහෙත් ඒ අපටය. අප වැනි කඩප්පුලි, මගෝඩි, බ්ලොග් අවකාශය පවා බොග අවකාශයක් කරනවායයි චෝදනා එල්ලවූ එව්වන් මෙන් නොව යහපත් ROLE MODEL CITIZEN ලා මිත්‍රත්වය මනින්නේ කෙසේදැයි අපි නොදනිමු. මානව විද්‍යාඥයින්ගේ මතය නම් අප පරිනාමය වුයේ කුඩා කාණ්ඩායම් ලෙස බැවින් නිශ්චිත කාල සීමාවක් තුල සාමාජීය ඇඳුනුම්කම් (SOCIAL CONTACTS) වල උපරිම සීමාව 50-100 ත් අතර වන බවයි. ඒ නයින් බලන කල අනෙකුත් "මිතුරන්" අවසේශ ඕපදුප එකතු කරන්නන් ගණයට දැමීම වඩා ඥනාන්විතය.


ෆේස් බුක් කෙළියෙන් සංසිදුවන සැබෑ අවශ්‍යතාවය නම් "ප්‍රදර්ශන කාමය" (Exhibitionism) වැනි එකක් බව අපේ වැටහීමයි. අප මෙහි ප්‍රදර්ශන කාමය යන වදන යොදන්නේ ඩෙස්මන්ඩ් මොරිස් යෙදු ජීව විද්‍යාත්මක රාමුව තුල නොව වඩා පුලුල් " SHOW OFF" යන අරුතින් බව කිව මනාය. මේ "හ-බුක්" පොතේ පින්තූර වලින් පෙන්වන්නේ ෆිට් පොරවල්ය. පින්තූර ප්‍රොෆෙශනල් ලෙවල්ය. පුද්ගලික තොරතුරු කිරි ගහට ඇන්නාසේය. පොඩි කොස්සක්වත් නැත. ලියා ඇත්තේම පරම්පරා ගනනකට ආඩම්බර වියහැකි පැටිකිරියකි. පැංච කාලේ පින්තුර "හරි ස්වීට්" ය. කොල්ලා කාලේ පින්තූර "හැන්සම්"ය. ෆැන් ක්ලබ් එකේ "ෆෙරාරි" මෙන්ම "චේ"ද සිටී (විප්ලවයට යන්නේ ෆෙරාරි එකේ විය යුතුය ) ජොබ් එක මාර ආතල් එකකි. ජීවිතය රෝස මල් යහනාවකි. ඉතුරු -මිතුරු කැල තුසිතයෙන් බට සුරඟනුන් මෙනි. ෆැන්ටසිය යථාර්තයෙන් වෙන් කරගැනීමට නොහැකිය. "මම" උපරිමයෙන් මාකට් වෙයි. බොරු පනහක් හැටක් දැම්මාට ඒවා බොරුමද යන්න පවා හරියටම නිශ්චය කරගත නොහැක. මම "මම" මාකට් කරන අතරම ලොකු ලොකු කොම්පනි බොරු අයි.ඩී ඔස්සේ උංගේ බඩු හා සේවා මාකට් කරති. අන්දන්නේ කවුද අඳින්නේ කවුද යන්න පවා අපැහැදිලි, බොඳවූ ෆැන්ටසියේම කොටසක් වැන්න.

CIM

http://pro-you.blogspot.com/2010/03/cim.html


CIMA ගැන කතාකරමින් සිටින අතරතුර CIM ගැන කතා කරන්න සිතුනේ කළමනාකරණය සහ ගණකාධිකරණයට මෙන්ම අලෙවිකරණයට ද බොහෝ පිරිසක් ඇලුම් කරන නිසාය. 


වරළත් අලෙවිකරණ ආයතනය - හැඳින්වීම


CIM යනු ලෝකයේ අලෙවිකරණයට ඇති විශාලතම වෘත්තීය අධ්‍යාපන ආයතනයයි. වරලත් අලෙවිකරණ ආයතනයේ (CIM) ප්‍රථම අන්තර්ජාතික ශාඛාව වන ශ්‍රී ලංකා ශාඛාව ආරම්භ කරන ලද්දේ 1995 ඔක්තෝම්බර් 20 වෙනි දාය. ශ්‍රී ලංකාව තුල දැනට 3000ක් පමන සිසුන් ප්‍රමානයක් අධ්‍යාපනය හදාරන අතර 1000ක් පමන සාමාජිකයන් සංඛ්‍යාවක් සිටී. CIM - ශ්‍රී ලංකා ශාඛාව පිළිබඳ වැඩිදුර තොරතුරු www.cim.lk යන වෙබ් අඩවියෙන් ලබා ගත හැක

රටේ අනාගතය

පසුගිය වසරේ මැද වන විට ලංකාවේ පැවතුන තත්ත්වය ඔබට මතක ඇතැයි මම සිතමි. එය වචනයෙන් විස්තර කළ නොහැකි හැමදෙනාගේම සිත් අවධි කළ සමයක් විය. තිස් වසරක ශාපලත් කුරිරු යුද්ධයක් නිමාකොට මහා ත්‍රස්තවාදියා මරා දමා රටම කිරිබත් කා රතිඤ්ඤා පත්තුකර වීදි බැස ඒ සතුට සැමරෑ හැටි මට දැනුසු මැවී පෙනේ.


පරාජය පෙනි පෙනිද කොටි හිතවාදී මතවාද වලට ගරුකල පිරිස්ද අප අතර වුහ. යුද්ධයේ අවසානය ලගාවන විට එංගලන්ත වීසා කාර්යාලය අසල තිබු දිගුපෝලිම් ඇතිවූයේ ලංකාවේ ක්‍රිකට් කණ්ඩායමේ එංගලන්ත සංචාරය නිසාවත් එංගලන්තයේ වෙසක් උත්සවය නිසාවත් නොවන බව ඕනැම කෙනෙකුට පැහැදිලි වෙනු ඇත.


මේ සටහන මා තැබීමට උපයෝගී කරගන්නේ කොටි හිතවාදියෙකු යයි හංවඩු ගසා සිටි පුද්ගලයෙකුගේ විවිධ status messages කිහිපයකි. ඔහුගේ මතවාදය කුමක් වුවද එම status messages මගින් අනෙකුත් රටවල් අප කෙරෙහි දැක්වූ සහ ඉදිරියට දක්වන ආකල්ප ඔබේ හදවතට දැනෙනු ඇත.


උපතින් ද්‍රවිඩ ජාතිකයෙකු වු හෙතෙම කුඩාකල, යුද්ධයේ උණුසුම යාල්පානමේදි විද පසුව කොළඹට සංක්‍රමනය වුවෙකි. කළු ජූලිය නැමති සන්සිද්ධියට දාව ඔහුගේ පවුලේ බොහෝදෙනෙකුට එංගලන්තයේ සරණාගත වීසා ලැබුණු බව කටකතා මගින් මා අසා ඇත්තෙමි.


මෙවැනි අත්දැකීම් නිසා ඔහුට කොටි හිතවාදී මත දැරිමට අමු‍තුවෙන් ආරාධනයක් කළ යුතු නොවේ යයි මම උපකල්පනය කරමි.


සිව්වැනි ඊලාම් යුද්ධය නැමති කතාවේ ප්‍රධාන හැරවුම (Twister) ලෙස මා විසින් විස්වාස කරන තමිල් සෙල්වම් අපායට යැවූ ගුවන් ප්‍රහාරයෙන් පසු මේ පුද්ගලයාගේ ගූගල් ටෝක් status එක වුයේ “එකෙකු නැතිවුවද තවත් දහසක් උපදිනු ඇත” යන අරුත දෙන ඉංග්‍රීසි වාක්‍යයකි. අපි සිංහලයන් වුවද, යුද්ධය අපේ වාසියට හැරී තිබුනද අපි ඔහුගේ status වෙනුවෙන් යුධ ප්‍රකාශ නොකලෙමු. එය සිංහලුන්ගේ සුපුරුදු නිවට ගතියදැයි මම නොදනිමි.


යුද්ධය නිමා විමට සති දෙකක් තරම් කාලයක් තිබියදී හෙතෙම තම ගූගල් ටෝක් status එක පළිගැනීම අත ලගයි යන අරුත දෙන “Revenge is very near” යන වාක්‍යය යොදා තිබුනි. රජය මානුෂික මෙහෙයුම් දැඩි කල සමයේ ඔහුගේ ෆේස් බුක් status ලෙස තිබුනේ අහිංසක දෙමල ජනතාව සමුල ඝාතනය නොකරනු යන තේමාව රැගත් “ Stop genocide innocent Tamil people” යන්නයි. යුධ ජයග්‍රහන පිලිබද රස දැනෙමින් තිබුණු අප කිහිපදෙනෙක් පමණක් එවර ඔහු හා මතගැටුමකට එළඹිමු.


අවසානයේ ප්‍රභාකරන් මිය ගියේය. අපි ජයග්‍රහණය සැමරීමු. ඒ දිනවල එලියටවත් නොබැසි මේ පුද්ගලයාගේ status එක වුයේ මිනිසෙකුට දෙවරක් මිය යා හැකිද යන අරුත දෙන How man can die twice වැනි වාක්‍යයකි. ජයග්‍රහණයෙන් උද්දාමයට පත් සියළු දෙනා ඔහුට විරුද්ධව යුධ ප්‍රකාශ කළහ. එවර ඔහුගේ මතවාද මෝඩ යයි අපට හැගුනද ඒවා සමග තර්ක කිරිමට තරම් අපගේ මතවාද ශක්තිමත් නොවීයයි මට කිහිපවරක්ම සිතුනි.


යුද්ධය අවසාන වී සති දෙකක් ගතවිය. සිංහලයන් වූ අපිට සියළු දේ අමතක කල හැකි විය. දිනපතා අප හා වාද කරමින් සිටි මිනිසා පසුව අප සමගින් හොදින් වෙනදාටත් වඩා අත්වැල් බැද ගනිද්දී ප්‍රභාකරන් කියු ලෙසටම අපට සියළු දේ සති දෙකෙන් අමතක කලෙමු. ඒ කාලයේ දී පැරණි මතවාද අළුත් කරන සුළු status නිතරම ඔහුගේ Profiles වල පල විය. ඒවා අපට මතක නැතිවා වගේම යුද්ධය ද අමතක නිසා ඒ පිළිබදව වගක්වත් නැත.


යුද්ධය අවසාන වී හය මසක් ගෙවුන තැන අවස්ථාවාදී දේශපාලනය ක්‍රියාත්මක විය. යුද්ධයේ නියම උරුමක්කාරයන් දෙපසට බෙදී කදවුරු ලාගත්හ. රටේ ජනතාව දෙපසට බෙදුනි. සංඝ සමාජය, කලාකරුවන් මිතුරන් වෘත්තිකයන් ටද වුයේ දෙපසට බෙදිමටයි. සැමදා තිබු වෛරී දේශපාලනය වඩාත් කුළුගැන්වුනි. අවසානයේ අවස්ථාවාදීන් සහ අන්තවාදීන් මේ විරසකය නිසා ජයගත්හ. හිතට දැනෙන්නාවු status එකක් මේ දිනවලදී ඔහුගේ Profiles වල විය. “සිංහල වී‍රයෝ යුධ වදිති. අවස්ථාව එනතුරු බලා සිටිය යුතුය”.


මුලින් ඔහු ප්‍රසිද්ධියේම තම ඡන්දය දෙමළ අපේක්ෂකයෙකු වෙනුවෙන් භාවිත කරන බව පැවසීය. ඒ තම මතවාද ඉදිරියට ගෙන යා හැකි යයි ඔහු විස්වාසය තැබුවේ එම අපේක්ෂකයා කෙරෙහිය. නමුත් ඡන්දය ලංවන විට ඔහු තම මතය වෙනස් කලේය. ඒ දෙමළ අපේක්ෂකයාට වඩා ප්‍රබලයෙක් සිටි බැවිනි.


ඡන්දය අවසන් විනි. ඔහු බලාපොරොත්තු වූ අපේක්ෂකයා පරාජයට පත්විය. වෙනත් කෙනෙකු ජනාධිපති විය. අද වන විට තත්ත්වය බරපතලය. එක් අපේක්ෂකයෙකු නිවාස අඩස්සියේය. මහින්ද හරි හෝ ෆොන්සේකා හරි යයි හෝ මම නොකියමි. ඔවුන් වීරයෝය. නමුත් අවස්ථාවාදී දේශපාලකයන් නිසා වූ විනාශය ඔහු දකින්නේ මෙසේය.


Political Game is going on… But there is no referee… Spectators are asked not to comment on it… Hee hee.., this country is sinking…


දේශපාලන ක්‍රීඩාව ආරම්භ වී ඇත. නමුත් විනිසුරුවරයෙකු නැත. ප්‍රේක්ෂකයන් අදහස් ප්‍රකාශ කිරිමෙන් වැලකි සිටී.. මේ රට ගිලෙමින් පවතී.


සහතික ඇත්තය. මේ ර‍ට ගිලෙමින් පවතී. මේ ලෝකයේ බහුතර ජාතිවාදීන් සහ කොටි මතවාද දකින ආකාරයයි. අවස්ථාවාදීන්ට තවත් අවස්ථාවන් ලබා දිය යුතු නැත. රටක් ලෙස අප එක්සත් විය යුතුය.

http://kelumneranjana.blogspot.com/2009/06/blog-post_13.html

පැරිෂුට් දේශපාලණය

දැන් දැන් මැතිවරණ වල ඇති ප්‍රවණතාවයක් වනුයේ, අදාල පළාතට කිසිදු සම්බන්දයක් නැති අපේක්ෂකයෝ ඉදිරිපත් විමයි. අද[හෙට] පත්තරේ දාලා තියනවා ගම්පහට චන්දය ඉල්ලන කට්ටිය. ඔක බැලුවහම මම හොදටම දන්න තුන්දේනෙක් ඉන්නවා ගම්පහට අදලා නැති.


1. බැසිල් -හම්බන්තොට අයෙකි
2. මර්වින් -හම්බන්තොට අයෙකි
3. රතන හාමුදුරැවො -කලුතර හිමිනමකි


හමුදුරැවරැ දේශපලාණයට එම නොකලයුතු වැඩක් උනත් දැන් මේ පාරත් ඒක වෙලා. ඊට අමතරව මෙහෙම පැරිෂුට් කාරයන්ව පාර්ලිමේන්තු යැවිය යුතුද. මොකද මෙයලා මේ යන්නේ ගමේ මිනිස්සුට් වැඩ කරන්න මිසක් රටට වඩ කරන්න නෙමෙයි. දැන් හොදම උදාහරණය ගම්පහ දිස්ත්‍රික්කය. මේ තුන් දෙනවාම ගම්පහට කිසිමඅදාලත්වයක් නැහැ. ඇයි මෙහෙම කරන්නේ? සමහර විට මිනිස්සු ගොන්නු කියලා හිතාගෙන වෙන්න ඇති. බලන් ගිහාම රටේ ඉන්නේ වැඩ් පුරම මැට් මොල්ලු. නැත්නම් ඉතින් අර සක්කරවට්ටම හෙවත් අනර්කලීට චන්දය දෙයිද?


කොහෙමින් කොහෙම හරි මේ පාර බලන්න පුලුවන් ගම්පහත් ඉන්නේ මැටි මොල්ලුද කියලා. නැත්නම් ඔවුන් දැනගන්න ඔනා ප්‍රදේහශයට කිසිම අදලා නැති අයට තමුන්ගේ චන්දයෙන් පත් නොකර ඉන්න. එත් එහෙම වෙයිද කියල් හිතෙනව.


නුවර පාරට අනුව ඔය තුන්දෙනාගෙන් බැසිල් පත් වෙයි. මර්වින් හෙවත් වර්තමාන අන්දරේට ඇප්ත නැතිවෙයි. රතන හමුදරුවන්ට උපසක අම්මලා ටික පිහිට වෙයි. එත් මේ පාර උපස අම්මාලා දෙපාරක් හිතන බව අනිවර්යය කරුනක්. ඇයි අයිත් හාමුදුරැවර් කියන ප්‍රශ්නය ඔවුන් අහනවා.


බලමු මොක වෙන්නේ කියලා?

http://kandyroad.blogspot.com/2010/02/blog-post_27.html

ඇතාගෙන් ආරස්සා වීම

සිරි විකුම් රහසිං, සඟිස්කුරුතෙන් කියනව නං ශ්‍රී වික්‍රම රාජසිංහ රජ්ජුරුවංගෙ කාලෙ, රජතුමාත් උඩරට අනිත් නායකයනුත් අතර බොහො ම ගැටුම් තිබුනා. රජතුමත් කිසි ම බුරුලක් දුන්නෙ නැති බව ඇහැළෙපොළ පවුල ම නැති කරපු කතාවෙන් පේනව.


ඒ නිසා මේ නායකයො ටික කල්පනා කළා රජ්ජුරුවො අයිං කරල තමං අතට බලේ ගන්න, අද කාලෙ ඉංගිරිසියෙන් කියන විදියට regime change එකක් කරන්න. ඒකට තමයි මේ ගොල්ලො ඉංගිරිසින් එක්ක එකතු වුනේ.


එදා පිළිමතලව්වේ මහ අදිකාරම්ට මල්වතු මහ නා හිමියන් කියපු කතාව අදටත් හරි ම වටිනව. උන්නාන්සෙ කියුවලු "පිළිමතලව්වේ, ඇතාගෙන් ආරක්‍ෂා වීමට ඇත් ගොවුවා වග බලා ගත යුතු යි" කියල!


ඒ අවවාද නො සලකා හැරල, පිළිමතලව්වේ ඇතුලු නායකයො ටික ඉංගිරිසින් එක්ක එකතු වෙලා, රජතුමත් අල්ලල මුරුසි දිවයිනට පිටමං කරල, ගිවිසුමකුත් ගැහැවුව. සීසර් ලොක්ක හදල පස්සෙ ග්‍රෙගරි පාප් වහන්සේ "නිවැරදි කරපු" ලිතේ හැටියට නම් අද වගේ දවසක, එක දාස් අටසිය පහළොවේ මාර්තු දෙ වැනි දා. වාරියපොළ සුමංගල හාමුදුරුවො කතිර කොඩිය බිමට දැම්මෙත් ඔය වෙලාවෙ තමයි.


රජ්ජුරුවංගේ දරදඬු කම ඉස්සරහට දාල තමංව රවට්ට ගත්ත මිසක් ඉංගිරිසින් තමන්ට "උදවු" කළේ ආදරේකට නො වෙයි කියල මේ නායකයො ටිකට තේරෙනකොට වෙන්ට ඕනෙ හදිය වෙලා හමාර යි.

http://ar-si.blogspot.com/2010/02/1.html

Google Code Jam 2010 is in Dublin

ගුගල් සමාගම විසින් අවුරුදු පතා සිදු කරණු ලබන අංගයක් වන ගුගල් codejam තරග මාලාවේ 2010 අවුරුද්ද සදහා වන තරගය මැයි මස ආරම්බ කිරීමට නියමිතයි.මේ සදහා register කර ගැනීම අප්‍රේල් මස 7 වෙනිදයින් ආරම්බවේ.මෙහිදී ගුගල් විසින් සපයනු ලබන සන්කීර්ණ ගැටලු සදහා පිලිතුරු පරිනණක භාෂාවකින් ලිවීමට ඔබට සිදුවනු ඇත.මෙගැන වැඩි විස්තර දැන ගැනීමට කැමතිනම් ඒ සදහා මෙතනින් පිවිසෙන්න.

http://prabu-lk.blogspot.com/2009/07/codejam.html

Open-ID

අන්තර්ජාල පරිශීලකයින් විදිහට අපි නොයෙකුත් සේවා භාවිතා කරනවා. Gmail වැනි වෙබ් ආශ්‍රිත ඊමේල් ‍සේවා, Blogger හෝ Wordpress වැනි සේවා ආදී වශයෙන් මේවා බොහෝම පුළුල් පරාසයක විහිදෙන්න පුලුවන්. ඒ විදිහට විහිදෙන අතරේ එම සේවා සපයන සේවාදායකයින් ප්‍රමාණයත් ඉතාමත් වැඩි වෙන්න පුලුවන්. එතකොට අපි මෙම සේවා එකින් එක භාවිතා කරන්න කලින් සාමාන්‍යයෙන් username හා password ද්විත්වය භාවිතා කරලා අපිව authenticate කර ගන්නවා. නමුත් ‍සේවාදායකයින් ප්‍රමාණය වැඩි වෙන්න වැඩි වෙන්න අපි භාවිතා කරන username/password ප්‍රමාණය වැඩි වෙන්න පුලුවන් (එකම username එක දිගටම භාවිත කරන්න ටිකක් අමාරුයි. එකම password එක භාවිත කිරීම ඉතාමත් අනාරක්ෂිතයි). අනිත් කාරණය මේ වෙන වෙනස් සේවාදායකයින්ගේ සේවා පරිශීලනය කරන්න අපි වෙන වෙනම authenticate කරන්න සිදුවීම. තවත් දෙයක් තමයි සෑම සේවාදායකයෙකුම එක් එක් පරිශීලකයගේ විස්තර වෙන වෙනම ගබඩා කර තබා ගැනීමට සිදුවීම. මේවා බොහෝවිට එකම දත්ත වෙන් වෙන් තැන්වල තිබෙන ලෙසට තිබුනේ. මේක ඉතාමත් අපහසුකාරී තත්වයක් වුනා.

ඊට පස්සේ ඉතාමත් දක්ෂ අදහසක් මතු වුනා. මේ සියළු වෙනස් සේවා පරිශීලනය කරන්න එකම එක authentication එකක් තිබුනොත් කොහොමද? ඒ කියන්නේ blogger වලට ඇතුලු වෙන්නත් yahoo වලට ඇතුලු වෙන්නත් වෙනත් ප්‍රසිද්ධ නැති සේවාදායකයෙකුගේ සේවයකට ඇතුලු වෙන්නත් එක username/password ද්විත්වයක් තිබුනොත් සහ ඒ සියළු දේට ඇතුලු වෙන්න එක පාරක් විතරක් authenticate කර ගෙන පුලුවන් වුනොත් කොහොමද?

මේ විදියට තමයි single sign-on කියන සංකල්පය අන්තර්ජාලයට ඇතුලු වෙන්නේ. මෙතනදි එක මධ්‍යගත සේවාදායකයෙක් ඉන්නවා. ඔහු තමයි authentication කර්තව්‍යය සිදු කරන්නේ. පහළ තියෙන්නේ මේ සිදුවීම් ජාලාවේ අවුල් ලිහලා ගත්ත version එකක්.

මුලින්ම ඒ මධ්‍යගත සේවාදායකයා (A) ලඟ අපි ලියාපදිංචි වෙන්න ඕනේ. එතකොට එතනින් අපිට URL එකක් දෙනවා අපිව අඳුන ගන්න.

අපිට සේවය අවශ්‍ය කරන සේවාදායකයගේ (B) වෙබ් අඩවියට ගියාට පස්සේ එතනින් අපිට අපේ URL ඇතුල් කරන්න තැනක් ලබා දෙනවා (තාම password එකක් ඇතුලු කලේ නෑ).

දැන් B විසින් අපිව අර මධ්‍යගත සේවාදායකයගේ වෙබ් පිටුවට (A) redirect කරනවා. එවිට අපි එතන username එක සහ password එක ලබා දී authenticate කර ගන්න ඕනේ.

දැන් A විසින් අපෙන් අහනවා B වෙතට අපේ තොරතුරු (credentials) යවන්න ද කියලා. අපිට අවශ්‍යනම් අපි අනුමැතිය ලබා දෙනවා. එතකොට කරුණු දෙකක් වෙනවා.

B වෙතට අපේ තොරතුරු (credentials) යැවෙනවා

අපේ browser එකට token එකක් ලැබෙනවා (cookie එකක් ලෙසට). මෙය තමයි අපි එම cookie/token එකට අදාල කාලය සඳහා A වෙතින් authenticate කර ගත් බවට ලැබෙන සහතිකය

දැන් B වෙතට ලැබෙන විස්තර වලින් B අපිව authenticate කර ගන්නවා. එතැනට අවශ්‍යනම් (A වෙතින් ලැබෙන) අපගේ identifier එකක් ගබඩා කර තබා ගත හැකියි. පරිශීලක ‍දත්ත වෙනුවට B හට A වෙතින් ලැබෙන තොරතුරු (credentials) භාවිතා කල හැකියි.

දැන් අපි තවත් single sign-on enable කර ඇති සේවා දායකයෙකුගේ (C) වෙබ් අඩවියකට පැමිණියහොත් A වෙතට නොගොස් අපට කලින් A වෙතින් ලැබුණු token එක ඉදිරිපත් කල හැකියි. එය expire වී නැතිනම් අපව C විසින් authenticate කර ගන්නවා. එවිට C හටත් එම token එක භාවිතා කර අ‍පගේ විස්තර ලබා ගත හැකියි.

අදාල token එක expire වූ පසු නැවත භාවිතා කිරීමට අවශ්‍යනම් අපි නැවත A වෙත ගොස් authenticate කර ගත යුතුයි.

OpenID මෙම කරළියට එන අලුත්ම මෙන්ම වැඩියෙන්ම ජනප්‍රිය වෙච්ච implementation එක. එය implementation එකකටත් වඩා සම්මතයක් කීවොත් නිවැරදියි. අපි කලින් flow එකේදි එක් මධ්‍යගත ස්වාදායකයෙකු (A) ගැන කතා කලා. OpenID වලදි මේක ටිකක් වෙනස් වෙනවා. එහි මධ්‍යගත (centralized) වෙනුවට විමධ්‍යගත (decentralized) සේවාදායකයින් කිහිප දෙනෙක් සිටිනවා. අපට වුනත් අලුත් OpenID සේවාදායකයෙකු ලෙස එකතු විය හැකියි. ඉතුරු කාර්යයන් ටික බොහෝ දුරට සමානයි. OpenID වල වැඩි පුර වාසියක් වෙන්නේ එය එක් authentication ආකාරයක් බල කරන්නේ නැති බව. ඒ නිසා අපට username/password වෙනුවට ඇඟිළි සළකුණු, SmartCards වැනි දේත් authentication සඳහා යොදා ගන්න පුලුවන්. ඉතාමත් ගුණාත්මක ආකාරයේ authentication ආකාරයක් භාවිතා කරමින් OpenID වඩා ආරක්ෂාව වැදගත් කටයුතු (උදා: බැංකු කටයුතු) වලටත් යොදා ගන්න පුලුවන්.

අපට OpenID එකක් ලබා ගත හැකි ක්‍රම දෙකක් තිබෙනවා.

දැනටම මෙම සේවාව ලබා දෙන තැනකින් අපට URL එකක් ලබා ගැනීම

අපගේ domain එකක් භාවිතා ‍කර එය OpenID එකක් ලෙස යොදා ගැනීම

දැනට OpenID සේවාව ලබා ගත හැකි බොහෝ ස්ථාන තිබෙනවා. ClaimID, MyOpenID වැනි සේවාදායකයින්ගෙන් අපට OpenID එකක් ලබා ගත හැකියි. ඒ වගේම Google, Yahoo, Blogger, Wordpress වැනි සංවිධාන වලින් ඔවුන්ගේ පරිශීලකයින්ට OpenID සේවාව ලබා දෙනවා. ඔබට දැනටමත් මෙම සේවාදායකයින්ගේ ගිණුමක් තිබෙනවනම් එම අදාල URL (උදා: blogger වල නම් blogspot අඩවි ලිපිනය) එක OpenID එකක් ලෙස භාවිතා කල හැකියි. මෙම සේවාදායකයින් පිළිබඳ වැඩි විස්තර සඳහා http://openid.net/get-an-openid/ වෙතට යන්න.

http://www.techbuzz.chamiladealwis.com/2009/12/single-sign-on-openid/

ආදර්ශමත් නිමැවුම්කරු!

මීට වසර 80 කට පෙර , එනම් 1905 වසරේ එක්තරා කාර්යාලයක ලිපිකරුවකු ලෙස  සේවය කල පුද්ගලයෙක් ඔහුගේ සුපුරුදු රාජකාරි වලට  අමතරව තවත් අපූරු කර්තව්ය්යක නිරත වී සිටියේය. එනම් විද්යායත්මක පර්යේෂණ වල නිරත වී සිටීමයි.


ඔහුගේ විශේෂත්වය වූයේ ඔහුගේ එම පර්යේෂණ ලෝක ප්රපසිද්ධියට පත්වීමත් ඒ අන් කවරකුවත් නොව අප හොදින් හදුනන පුද්ගලයකු වීමත්ය.
එතුමා අල්බට් අයින්ස්ටයින් නම් විය.


ඔහු එම වර්ෂයේදී පර්යේෂණ පත්‍රිකා තුනක් එලිදැක්වූ අතර ඒ සදහා වසර පනහක් සපිරීම නිමිත්තෙන් දෙදහස් පහ වසරේදී යුනෙස්කොව විසින් එම වසර ජගත් භෞතික විද්‍යා  වසර ලෙස හැදින්වීය.   
අයින්ස්ටයින් විසින් සොයාගත්  දේ අතරින් තවමත් පැහදිලි කිරීමට අපහසු  දේවල් සහ ඒවායින් ලබාගන්නා ප්‍රයෝජන අති මහත් වේ.


නමුත් ඔහු විසින් පවසන ලද ආදර්ශමත් වැකි පිලිබඳව සහ ඔහුගේ සාමාන්ය ජීවිතය ගැන කතා කරන්නේ බොහොම අඩුවෙන්.

Beat the heat with Water

The Health Ministry advises people to consume more water as the country experiences warm weather conditions. The advice followed medical experts warning the ministry that the ongoing warm weather could lead to unexpected health problems.


A large number of paddy farmers engaged in the harvesting their fields in the dry zone districts of Anuradhapura, Polonnaruwa and Moneragala, had visited rural hospitals complaining of shivering.


The medical experts found that the condition had been caused by dehydration. An increase in the number seeking medical treatment had compelled the ministry to advise the public to drink more water, Health Ministry media spokesman W. Wanninayake said.


He said that ministry had contacted the Met Department, which revealed the ongoing dry weather would last at least one more month.

යුද්ධාධිකරණ තීන්දුව

1796 දී ඉංගී්‍රසීන් මෙරට මුහුදුබඩ ප්‍රදේශයේ අධිපතීන් බවට පත් වූයේ එවක එම පෙදෙස්‌ අත්පත් කරගෙන සිටි ලන්දේසි පෙරදිග වෙළෙඳ සමාගම හා කරන ලද සටන්වල ප්‍රතිඵලයක්‌ ලෙස ලන්දේසීන් යටත්වීම නිසාය. 1798 සිට 1802 දක්‌වා පෙරදිග ඉන්දීය වෙළෙඳ සමාගම ඉංගී්‍රසීන් හා එක්‌ව පාලනය කළ මේ ප්‍රදේශ 1801 සිට ගිවිසුම අනුව බ්‍රිතාන්‍යයන්ට භාරදෙනු ලැබීමෙන් පසුව 1802 සිට මුහුදුබඩ ප්‍රදේශ ඉංගී්‍රසි කිරීටයට යටත් ප්‍රදේශයන් බවට පත්විය. මේ ආකාර ලෙසට මුහුදුබඩ ප්‍රදේශ ඉංගී්‍රසි ආධිපත්‍යයට යටත් වූයේ නිරන්තරව සිදුකරන ලද යුද්ධ හේතුකොට ගෙන වුවද උඩරට රාජ්‍ය ඉංගී්‍රසීන්ට අයත් වූයේ එවැනිවූ යුද්ධ ජයග්‍රහණයක ප්‍රතිඵලයක්‌ වශයෙන් නොවේ.
උඩරට අත්පත් කරගැනීමේ නිල නිවේදනයේ ප්‍රාරම්භක වාක්‍ය වන “රදළ ප්‍රධානීන්ගේ ආරාධනයෙන් මෙහෙයුම් ලද බ්‍රිතාන්‍ය මහරජාණන් වහන්සේගේ හමුදාවෝ මහජනතාවගේ ජයඝෝෂා නාදය මැද පිළිගනු ලැබීමෙන් උඩරට රාජ්‍ය ප්‍රදේශයන්ට ඇතුළුව රාජධානියට වැදගත්හ.”
… යන සඳහන අනුව උඩරට රාජ්‍යය ඉංගී්‍රසීන් යටතට පත් වූයේ අවසාන වශයෙන් කරන ලද යුද්ධයකින් ලබාගන්නා ලද ජයග්‍රහණයකින් නොවන බැව් පැහැදිලිය.
මෙසේ එකදු භටයකුගේවත් ජීවිත පූජාවකින් තොරව උඩරට රාජ්‍යයයේ අයිතිය ලබාගත් නමුත් ඒ සඳහා උපකාරී වූ මහජනතාවගේත් රදළ ප්‍රධානීන්ගේත් සහාය නීත්‍යානුකූලව ලබාගැනීමේ උපක්‍රමයක්‌ වශයෙන් දෙපාර්ශ්වයම ගිවිසුමකට එළඹීම මේ සඳහා වූ ඉංගී්‍රසීන්ගේ උපායමාර්ගය විය. ඒ අනුව 1815 මාර්තු 02 දින බ්‍රිතාන්‍ය රජය වෙනුවෙන් රොබට්‌ බ්‍රවුන්රිග් ආණ්‌ඩුකාරයා ද උඩරට වැසියන් වෙනුවෙන් උඩරට ප්‍රධාන නිලමේවරුන් 14 දෙනකු විසින් ද අත්සන් කරන ලද එකඟතාව “උඩරට ගිවිසුම” ලෙස ප්‍රසිද්ධය
1815 මාර්තු 02 වැනි දින රට පාලනය කිරීම සඳහා එකඟතාවයට එළඹී උඩරට ගිවිසුමේ 5 වැනි වගන්තිය අනුව “උඩරට මුලාදෑනින් හා වැසියන් අදහන බුද්ධ ශාසනයත්, දේවාගමත් කඩ නොකර පවත්වමින්, සංඝයා හා විහාරාදිය රැකීමට ඉංගී්‍රසි රජය පොරොන්දු වූ නමුත් ගිවිසුම අත්සන් කිරීමෙන් පසුවද චීවරය දරා සිටියදීම බෞද්ධ භික්‍ෂුන් වහන්සේලා කිහිප නමක්‌ම වෙඩි තබා ඝාතනය කරන ලද අවස්‌ථා රාශියක්‌ම පිළිබඳ තොරතුරු ඉතිහාසයේ සඳහන් වී ඇත.
ක්‍රි.ව. 1848 මාතලේ කැරැල්ල නමින් හඳුන්වන බ්‍රිතාන්‍ය යටත් විජිත පාලනයේ පීඩනයට එරෙහිව ඇරැඹි සිංහලයේ 02 වැනි නිදහස්‌ අරගලයේදී එයට සම්බන්ධවී යෑයි චෝදනා ලැබ වෙඩි තබා ඝාතනයට ලක්‌ කරන ලද කඩහපොළ හිමියන් සුදු පාලනයට නිරපරාදේ ගොදුරු වූ බෞද්ධ හිමිනමකි.
කඩහපොළ කුඩාඋන්නාන්සේ හා කුඩාපොළ උන්නාන්සේ යනුවෙන් ද හඳුන්වන දැනට කුරුණෑගල දිස්‌ත්‍රික්‌කයේ, නාරම්මල කුලියාපිටියේ පිහිටි කඩහපොළ ඒ හිමියන් උපන්බිම ලෙස ඉතිහාසඥයෝ පෙන්නා දෙයි. 1848 දෙවැනි නිදහස්‌ සටන මාතලේ හා සත්කෝරළයේ ආරම්භ වී පැතිරී යන අවධියෙහි කඩහපොළ හිමියන් වැඩසිට ඇත්තේ මහනුවරට නුදුරු කාහල්ල නම් ස්‌ථානයේය. කැරැල්ලට ආධාර දුන් බවට චෝදනා කරමින් කඩහපොළ හිමියන්ව ඉංගී්‍රසීන් විසින් අත්අඩංගුවට ගෙන ඇත්තේ මෙකී කාහල්ල නම් ස්‌ථානයේදීය. කැරැල්ලට ආධාර දුන් බවට චෝදනා කරමින් කඩහපොළ හිමියන්ව අත්අඩංගුවට ගන්නා ලද නමුත්, එයට හෝ කැරැලිකරුවන්ට ආධාර අනුබල දුන් ආකාරය පිළිබඳ පැහැදිලි සාක්‍ෂි කිසිවක්‌ නැත.
ඒ හිමියන්ට එරෙහිව තිබූ එකම සාක්‍ෂිය වූයේ 1848 මාතලේ දෙවැනි නිදහස්‌ අරගලයෙන් රාජාභිෂේකය ලැබීමට නම් කර සිටි ගොන්ගාලේගොඩ බණ්‌ඩා සැඟවී සිටි ස්‌ථානය පිළිබඳ තොරතුරු කඩහපොළ හිමියන් තමාට කියා සිටියේය යනුවෙන් අලම්කුඹුරේ බස්‌නායක නිළමේත්, ඔහුගේ පුත් කිරිබණ්‌ඩා හා වීදියවැල්ලේ විදානේ යන තිදෙනා ඉංගී්‍රසි නිලධාරීන්ට සපයන ලද සාවද්‍ය තොරතුරු පමණකි.
මේ තොරතුරු අනුව ගොන්ගාලේගොඩ බණ්‌ඩා සැඟවී සිටි බවට සැක කළ මැදමහනුවර පිහිටි ගල්ලෙනක්‌ එවකට ආණ්‌ඩුවේ ඒජන්ත බුලර් ඇතුළු භට පිරිසක්‌ වටලන ලදී. නමුත් එම ගල්ගෙයි ගොන්ගාලේගොඩ බණ්‌ඩා හෝ වෙනත් සැකකටයුතු කිසිවකු හෝ සැඟවී සිට නැත. ගල්ගෙයි සැඟවී සිටි ගොන්ගාලේගොඩ ඇතුළු පිරිසට පලා යැමට අනතුරු අඟවා ඉඩකඩ සලසන ලද්දේ කඩහපොළ හිමියන් බවට ඉහතකී තිදෙනා ගල්ගෙය වටකරන ලද ආණ්‌ඩුවේ ඒජන්ත බුලර්ට ගතු කීහ. ඒ අනුව වැටලීම අසාර්ථක වී ආපසු එන ගමනේදී මැද මහනුවර කහල්ල නම් ස්‌ථානයේදී අත්අඩංගුවට ගත් කඩහපොළ හිමියන්ව මහනුවරට ගෙන යන ලදී.
එසේ මහනුවරට ගෙන ඒමෙන් පසු කැරලිකරුවන් හා එකඑල්ලේම හෝ අනියම් ආකාරයෙන් සම්බන්ධකම් පැවැත්වීම, රාජාභිෂේකය ලැබීමට නම් කර සිටි ගොන්ගාලේගොඩ බණ්‌ඩාව ඉවහල් විය හැකි සියලු තොරතුරු හෝ තොරතුරක්‌ නොසැපයීම, 1848 අගෝස්‌තු 17 දින එයට ආසන්න දිනකදී ගොන්ගාලේගොඩ බණ්‌ඩා සැඟවී සිටිනා ස්‌ථානය දන්නා බව ප්‍රකාශ කිරීම යන චෝදනා මත අත්අඩංගුවට ගන්නා ලද දිනට පසු දිනම උන්වහන්සේව යුද්ධාධිකරණය හමුවට පමුණුවන ලදී.
කඩහපොළ හිමියන්ට එරෙහිව ඉදිරිපත් කරන ලද චෝදනා විභාග කිරීමට පස්‌දෙනකුගෙන් සමන්විත යුද්ධ අධිකරණයක්‌ පත් කරන ලද අතර එහි සභාපති හැටියට මේජර් ඇෆ්. ලුෂින්ටන් කටයුතු කළ අතර කපිතාන් ටී. එච්. වින්ග් ෆිලිඩ්, කපිතාන් එච්. ශ්‍රිර්කන්, කපිතාන් එච්. සී. බර්ඩ් සහ ලෙප්ටිනන් ඡේ. ස්‌මිත් සෙසු සාමාජිකයෝ වූහ.
කැරලි නායක ගොන්ගාලේගොඩ බණ්‌ඩා අල්ලාදී ජීවිත දානය ලබාගැනීමට උන්වහන්සේට ඉඩකඩ තිබෙන බවද, යුද්ධ අධිකරණය කඩහපොළ හිමියන්ට වැඩිදුරටත් දැනුම් දෙන ලදී. අධිකරණය ඉදිරියේ කියවූ චෝදනා සම්බන්ධයෙන් තමන්වහන්සේ මුළුමනින්ම නිර්දෝෂි බැව් චෝදනාවලට පිළිතුරු දෙමින් එහිමියෝ ප්‍රකාශ කළ අතර රාජෙද්‍රdaහිවීම හෝ සතුරු රජකු සමග සබඳකම් පැවැත්වීම හෝ ඔහුගේ තොරතුරු කිසිවක්‌ තමන්වහන්සේ නොදන්නා බවත්, කැරලි නායකයා සැඟවී සිටින තැන් හෝ ඔහුගේ තොරතුරු කිසිවක්‌ තමන් නොදන්නා බවත්, එම කැරලි නායකයායි කියන තැනැත්තා තමන්වහන්සේ දැක ඇත්තේ එක්‌ වරක්‌ පමණක්‌ බවත්, උන්වහන්සේ මරණය පෙනි පෙනී සිටියදීත් චෝදනාවලට පිළිතුරු වශයෙන් වැඩිදුරටත් කියා සිටියහ.
1848 අගෝස්‌තු 25 වැනි දින ඇරඹි යුද්ධාධිකරණ නඩු විභාගයේදී පල්ලමේ කුඹුරේ බස්‌නායක නිලමේත්, ඔහුගේ පුත්‍රයාත්, බුටාවත්තේ කංකානම හා ගල්ගේවැටලීම මෙහෙයවන ලද මහනුවර ආණ්‌ඩුවේ ඒජන්ත බුලර් යන අය සාක්‍ෂි දුන් අතර නඩු විභාගය අවසානයේ එම සාක්‍ෂි මත කඩහපොළ හිමියන් වැරදිකරු බවට තීරණය කොට නඩු විභාගය ආරම්භ කළ දිනට පසු දින එනම් අගෝස්‌තු 26 වැනි දින උදේ 7.00 ට උන්වහන්සේට වෙඩිතබා ඝාතනය කිරීමට නියම කරන ලදී.
යුද්ධාධිකරණය පැවැත්වෙද්දී එහි සිටි නීතිඥයන් කිහිප දෙනකුම මේ තීරණය අසාධාරණ බැව් ආණ්‌ඩුවේ නීතිඥ තැනට දන්වා සිටියහ. සාක්‍ෂිකරුවන්ගේ සාක්‍ෂි සියල්ලම සිතා මතා ගොතා කී බොරුවලින් පිරී ඇති බවත්, පල්ලමේ කුඹුරේ බස්‌නායක නිලමේගේ ඕනෑකම මත එම සිරකරු යුද්ධාධිකරණය වෙත පමුණුවා ඇති බවත් එවකට මහනුවර සුප්‍රසිද්ධ නීතිඥයකු වූ ස්‌මිත් පෙරකදෝරු මහතා විසින් ආණ්‌ඩුවේ නීතිඥ මහතා වෙත දන්වන ලදී. පසුවදාට නියමිත දඬුවම කල්තබා යළිත් වරක්‌ චෝදනා විභාග කිරීම ආරම්භ කළ යුතු යෑයි ස්‌මිත් මහතා මෙහිදී ආණ්‌ඩුවේ නීතිඥ එච්. සී. සෙල්මි මහතාගෙන් ඉල්ලා සිටියේය. මෙම ඉල්ලීම අනුව දඬුවම කල් තැබීම පිණිස අවසර ගැනීමට ආණ්‌ඩුවේ නීතිඥ මහතා එවේලේම ආණ්‌ඩුකාරතුමා වෙත ගියේය. කරුණු කියා සිටි ආණ්‌ඩුවේ නීතිඥ සෙල්මි මහතා මහනුවර නීතිඥයන්ගේ නියම හැඟීම හා තීරණය ගැනද සඳහන් කළේය.
නීතිඥයන්ගේ කරුණු ඇසූ පමණින්ම කෝපයට පත් ටොරින්ටන් සාමිවරයා අත්ල දිගහැර වේගයෙන් සිය දණහිසට පහරක්‌ ගැසුවේය. “ලෝකයේම ඇති ඉතාමත්ම සාධාරණ අධිකරණය යුද්ධාධිකරණයයි. මට විරුද්ධව චෝදනාවක්‌ වෙතොත් එයත් යුද්ධාධිකරණයක්‌ ඉදිරියටම යා යුතුයි. නීතිඥයන්ගේ මතය අනුව ඔය හැම සිරකරුවකුම නිර්දෝෂි අය වෙති. ඔය සිරකරුවාගේ නිර්දෝෂිකම හෙට උදේ 7.00 ට ඔප්පු වේවි. මට ඒ ගැන කිසිම විස්‌තරයක්‌ ඕනෑ නෑයි” වේගයෙන් පැවැසීය. තමාගේ උත්සාහය නිශ්පල වූ බැව් දැනගත් සෙල්මි මහතා ආණ්‌ඩුකාරයාගෙන් සමුගෙන පිටත් විය. ආලින්දයට පැමිණි සෙල්මි මහතාට දක්‌නට ලැබුණේ අග්‍රවිනිශ්චයකාර සර් ඇන්තනි ඔලිපන්ට්‌ මහතාවයි. සර් ඇත්නනි ඔලිපන්ට්‌ අග්‍රවිනිශ්චයකාරතුමා එකවරටම සෙල්ම් මහතා අමතා ප්‍රශ්නයක්‌ නැඟීය. “ආ සෙල්මි හැබෑද හෙට හාමුදුරු නමකට වෙඩි තියන්න යනවයි කියන්නෙ? මොකද ඔය වැඩේ තේරුම? යනුවෙන් විචාළේය. සෙල්මි මහතා පිළිතුරු දුන්නේය. ආණ්‌ඩුකාරතුමාගේ කෝපය ගැනත්, තීරණය ගැනත් ඇසූ අග්‍රවිනිශ්චයකාරතුමා ආපසු හැරුණේය. “එහෙනම් එය වළක්‌වන්න බෑ” යනුවෙන් කියමින් එතැනින් පිටවී ගියේය. අගෝස්‌තු 26 වැනිදා උදේ 7.00 ට කඩහපොළ හිමියන් දෑතේ විලංගු සහිතව මහනුවර යුද්ධාධිකරණ පෝරකය වෙත ගෙනෙනු ලැබීය.
ඝාතක හමුදාංකය භාරව සිටි කපිතන් පෙන්වික්‌ පෝරක බිමේදී යළිත් වරක්‌ කඩහපොළ හිමියන්ගෙන් ඉල්ලීමක්‌ කළේය. “කැරළි නායකයා සැඟවී සිටින තැන දැන්වත් අපට කියන්නැ”යි කපිතන් පෙන්වික්‌ ඉල්ලා සිටියේය. කඩහපොළ හිමියෝ පිළිතුරු දෙමින් “මේ සම්පූර්ණ සත්‍යයයි. එක්‌ වරක්‌ පමණක්‌ මා ඔහු දැක තිබෙනවා. ඒ හැර කිසිම විස්‌තරයක්‌ මා දන්නේ නැහැ”යෑයි කීහ.
කපිතන් පෙන්වික්‌ගේ අණ නිකුත් විය. ඝාතක හමුදාංකයේ මාරක වෙඩි පහරවල් සියල්ලම කඩහපොළ හිමියන්ගේ සිරුර පසාරු කරගෙන යත්ම ඒ හිමියෝ බිම ඇදවැටුණි.
යුද්ධාධිකරණයේ තීරණය පරිදි 1848 අගෝස්‌තු 26 වැනි දින වෙඩි තැබීමෙන් කඩහපොළ හිමියන්ගේ ජීවිතය උන්වහන්සේට අහිමි වුණත්, ඒ පාපතර ක්‍රියාවේ දෝංකාරය එතැනින් අවසාන නොවීය. මේ ඝාතනය නිසා බොහෝ දුරට කලකිරීමට පත් වූ මහනුවර සිවිල් නීතිඥයෝ එංගලන්තයට කරුණු ලියා යෑවිය යුතු යෑයි තීරණය කළහ. පල්ලමේ කුඹුරේ බස්‌නායක නිලමේගේ කූටෝපාය ගැන සියලු විස්‌තර සොයාගත් මහනුවර ප්‍රසිද්ධ නීතිඥයකු වූ ඡේ. ඒ. දුනුවිල මහතා සන්දේශයක්‌ පිළියෙල කෙළේය. එය එංගලන්තයේ රාජ්‍ය භාර ලේකම්වරයා වෙත යවන ලදී. එහි පිටපතක්‌ රාජකීය කොමිෂන් සභා වාර්තාවට ද ඇතුළත් කරන ලදී. ඡේ. ඒ. දුනුවිල නීතිඥ මහතා විසින් ලියා යවන ලද සන්දේශය ටොරින්ටන් සාමිවරයාගේ රහස්‌ ලිපි තුළ තිබී හමු විය. එහි මෙසේ සඳහන් වී තිබිණි.
“ගොන්ගාලේගොඩ බණ්‌ඩා අල්ලා දෙන්නකුට ඉංගී්‍රසි රජයෙන් පිරිනැමෙන තාන්න මාන්න පිළිබඳ පොරොන්දුවක්‌ මහනුවර දිසාපති විසින් සිංහලේ කෝරාළවරුන් ඉදිරියේදී ප්‍රකාශයට පත් කරවූ බැව් මම දනිමි. දුම්බර රටේ මහත්වරුන් වන මඩුගල්ලේත් හල්පේත් නිලයෙන් පහ කිරීමෙන් පසුව එම පුරප්පාඩු දෙක ඉල්ලමින් පල්ලමේ කුඹුරේ බස්‌නායක නිලමේත් ඔහුගේ පුතාත් මහනුවර දිසාපතිවරයා හමු වූ දිනය ද මම දනිමි. එදින ඔවුන් සමග එහි පැමිණියෙකුගේ ප්‍රකාශයක්‌ ද දැන් මා වෙත තිබේ. පල්ලමේ කුඹුරේ නිලමේත් මහනුවර දිසාපතිවරයාත්, මහනුවර සේනාධිනායක ඩ්රාප්ට්‌ වෙත ගොස්‌ වූ පොරොන්දුව ගැන ද විමසිලිමත් විය යුතුය.
දිසාපතිවරයා ඉදිරියේ වූ පොරොන්දුවෙන් පසුව ආපහු ගෙදර ගිය පල්ලමේ කුඹුරේ බස්‌නායක නිලමේ කළේ ගොන්ගාලේගොඩ බණ්‌ඩා ගැන තොරතුරු සෙවීමයි. එහෙත් එබඳු තොරතුරක්‌ ඔහුට ලබාගත නොහැකි විය. ඒ වෙනුවට වෙනත් ක්‍රමයක්‌ ඔහු කල්පනා කෙළේය. කාහල්ල කඳුකරයේ ගල් ලෙනක විසූ භික්‍ෂුන් වහන්සේ නමක්‌ ගැන අසා දැනගත් පල්ලමේ කුඹුරේ බස්‌නායක නිලමේ අලුත්ම කුමන්ත්‍රණයක්‌ ගැන කල්පනා කෙළේය. ඒ අනුව කාහල්ල කන්දට පණිවුඩයක්‌ යෑවූ පල්ලමේ කුඹුරේ නිළමේ එම භික්‍ෂුන් වහන්සේ සිය නිවෙසට කැඳවා ගත්තේය.”
“භික්‍ෂුන් වහන්සේ එදා පල්ලමේ කුඹුරේ නිලමේගේ ගෙදරට එන විට සවස්‌ වී තිබුණි. ගෙයි ආසනයක්‌ පනවා එතුමාට එහි වැඩ හිඳීමට සැලැස්‌වූ පල්ලමේ කුඹුරේ නිලමේ සිය පුතාත් එහි කැඳවා ගත්තේ ය. වීදියේවැල්ලේ විදානේ නොහොත් බූටාවත්තේ කංකානමත් එහි පැමිණියේය. මේ තුන් දෙනා ම බණ පොතක්‌ ගෙන්වා ඒ මත අත් තබා රහස්‌ රැකීමේ දිවුරුමක්‌ ගත්හ. මේ සියල්ලම පුදුමයෙන් බලා සිටි භික්‍ෂුන් වහන්සේ ඒ පිළිබඳ තොරතුරු විචාළහ.”
“අපිත් සිංහලේ රජු හා සමග එක්‌ වීමට කැමැත්තෙන් සිටිමු. සිංහලේ රජතුමා සැඟවී සිටින තැන ඔබතුමන්ගෙන් දැනගැනීමට අපි ඔබතුමා මෙහි කැඳවා ගත්තෙමු.”යි පල්ලමේ කුඹුරේ නිලමේ කියා සිටියේ ය. මේ ඉල්ලීම ඇසූ භික්‍ෂුන් වහන්සේ පුදුමයට පත් වූහ. සිංහලේ රජු පිළිබඳ කිසි තොරතුරක්‌ දැන් තමා නොදන්නා බැව් එතුමෝ ප්‍රකාශ කළහ. එහෙත් පල්ලමේ කුඹුරේ එයින් සතුටට පත් නොවූයේය. යළිත් යළිත් එම ඉල්ලීම කරමින් කන්නලව් කිරීමට පටන් ගත්තේය. මඳක්‌ කල්පනාකාරීව සිටි භීක්‍ෂුන් වහන්සේ සිනාසුනහ. “එහෙනම් ඔන්න අහගන්නැ”යි එතුමෝ කතාව පටන් ගත්හ. ශ්‍රී ලංකාවේ සම්පූර්ණ බලතල ලබා සිටින ශ්‍රේෂ්ඨතම රජතුමා දැන් කොළඹ කොටුවේ විශාල මැඳුරක ඉතා සුවයෙන් පසුවන්නේ යෑ”යි භික්‍ෂුන් වහන්සේ ඉතා දිග කතාවක්‌ කියන්නට පටන් ගත්හ. මේ කතාවෙන් එතුමා විසින් හඳුන්වා දෙනු ලැබූයේ ටොරිංටන් සාමිවරයා මිස අන් කිසිවකු නො වේ. පල්ලමේ කුඹුරේ නිලමේට එය හොඳටම ප්‍රමාණවත් විය.”
“පසුවදා මහනුවරින් සේනාවක්‌ ගෙන ගොස්‌ කාහල්ලේ ගල් ලෙනක්‌ තුළදී සිර භාරයට ගනු ලැබුවේ මේ ඉහතින් දැක්‌වුණු භික්‍ෂුන් වහන්සේයි. යුද්ධාධිකරණය ඉදිරියේ සාක්‍ෂි දුන් පල්ලමේ කුඹුරේ නිලමේත් ඔහුගේ පුතාගේ සහ වීදියවැල්ලේ විදානේගේත් සාක්‍ෂීවලට මම පරීක්‍ෂාවෙන් ඇහුම්කන් දුන්නෙමි. ඔවුන්ගේ ඒ සාක්‍ෂි සියල්ලම සිතා මතා කියන ලද අමූලික බොරු බැව් මම ස්‌ථිරව ම කියමි. ඒ භික්‍ෂුන් වහන්සේ සම්පූර්ණයෙන්ම නිර්දෝෂී බැව් මම දිවුරා කියන්නෙමි. එය ඔප්පු කිරීමට මා ළඟ සක්‍ෂි තිබේ. ඒ භික්‍ෂූන් වහන්සේ මරා දැමීම සම්පූර්ණම මිනිස්‌ ඝාතනයක්‌ බැව් දෙවියන්ගේ නාමයෙන් මම කියන්නෙමි. දෙවියන්ගේ රැකවරණය මට ලැබෙත්වා
මෙයට ඔබගේ යටහත් වැසි ඡේ. ඒ. දුනුවිල
මෙරට සිවිල් සේවයේ යෙදී සිටි ක්‍රිස්‌ටෝපර් විලියම් සහ ඒ. ඇම්. පර්ගියුසන් යන මහත්වරුන් බ්‍රිතාන්‍ය පාර්ලිමේන්තුව තුළ ද මේ නින්දිත භික්‍ෂු ඝාතනය පිළිබඳ ආන්දෝලනයක්‌ ඇති කිරීමට ක්‍රියා කළහ. මෙම ඝාතනයට එරෙහිව පැනනැඟුණ උද්ඝෝෂණවල ප්‍රතිඵලයක්‌ ලෙස ඒ හිමියන් ඝාතනය කිරීමට පුරෝගාමි මෙහෙවරක යෙදුණ ටොරින්ටන්සාමිවරයා ආණ්‌ඩුකාර ධුරයෙනුත්, මහලේකම් ධුරය දැරූ එමර්සන් ටෙනන්ව එම තනතුරින් පහකිරීමට ද බ්‍රිතාන්‍ය රජයට සිදුවිය. එපමණක්‌ නොව ආණ්‌ඩුකාර ටොරින්ටන් සාමිවරයා ආරක්‍ෂා කිරීමට දැඩි අධිෂ්ඨානයෙන් ක්‍රියා කළ එවකට බ්‍රිතාන්‍ය අගමැති පදවිය දැරූ සෙල් සාමිවරයාගේ ඇමැති මණ්‌ඩලය පරාජය වූ අතර අසාධාරණ ලෙස චීවරය පිටින්ම ගොතන ලද සාක්‍ෂි මත බෞද්ධ භික්‍ෂුන් වහන්සේ නමක්‌ වෙඩි තබා ඝාතනයට ලක්‌ කළ මෙම සිදුවීම බ්‍රිතාන්‍ය පාර්ලිමේන්තුවේ කැබිනට්‌ මණ්‌ඩලය දෙදරා යැමට තරම් ප්‍රබල හේතුවක්‌ විය.

වැඩිහිටි තොත්ත බබාලා

බ්ලොග්කරණය ලංකාව තුල පැතිරුණු කාලයේ පටන් අපි විවිධ බ්ලොග් කියවීමට ආසාවක් දැක්වූවෙමු. සාම්ප්‍රදායික මාධ්‍ය ඔස්සේ ගලා එන ඒක පාර්ශවික සන්නිවේදනයෙන් එහාට යා යුතු කාලය පැමිණ ඇතැයි අපට ඒ වන විට වැටහී තිබුනි. අවුරුද්දකටත් වැඩි ප්‍රමාණයක් බ්ලොග් කියවමින් ප්‍රතිචාර දක්වමින් ගත කල පසු බ්ලොග්කරණය සන්නිවේදන මාධ්‍යයක් ලෙස සාර්ථක වන බව වැටහී ගිය හෙයින් අපගේ සිතුම් පැතුම් එලි දැක්වීමට මෙලෙස බ්ලොග් අඩවියක් ආරම්භ කෙරුවෙමු.


අන්තර්ජාලය ස්වාභාවයෙන්ම රස්තියාදුකාර තැනකි. එහි නීති සීමා පැනවිය නොහැක. අන්තර්ජාලය වර්ධනය වන්නේද මෙම රස්තියාදුකාර හිපි සංස්කෘතිය හේතුවෙනි. සම්මත නැත. නීති නැත. ඇත්තේ නොකඩවා වෙනස් වෙන එකඟතා පමණි.


නමුත් අප දින කිහිපයක සිට දුටු පරිදි විකාර රූපී සිමා බන්ධන කිටි කිටියේ අපව වට කරමින් පවතී. මෙම බ්ලොග් අඩවියේ සටහන් පලවන එක් අඩවියක් විසින් දේශපාලනය පල කෙරෙන බ්ලොග් අඩවි ප්‍රධාන පිටුවෙන් ඉවත් කර වෙන් කර දැමීමට තීරණය කර ඇත. ඒ වෙනුවට ප්‍රධාන තැන හිමි වන්නේ තාක්ෂණික, පෞද්ගලික හා ආගමික ආදී වෙනත් විශයයන් ආශ්‍රිත අඩවි වෙතටයි. මෙය අප හට සංකේතීය වශයෙන් වැදගත් වන ක්‍රියාමාර්ගයකි.


අද කෙනෙකුගෙන් දේශපාලනය ගැන විමසුවහොත් ලැබෙන වඩාත් ප්‍රචලිතම පිළිතුර වන්නේ “අනේ අපි ඕවට නෑ” යන වදන් පෙලයි. ‍එසේ නම් පිළිගත් මතය වන්නේ අදේශපාලනික වීම සුදුසු බවයි. ‍දේශපාලකයින් යන පිලිකුල් සහගත රෑන ඕනෑ දෙයක් කර ගත්තාවේ. අපි අදේශපාලනික වී අපේ වැඩක් බලා ගනිමු. මෙය සෑම විටම ප්‍රචාරය කෙරෙන පණිවිඩයයි.


පසුගිය සති කිහිපය තුල අන්තර්ජාලය තුල සිදු වූ දේශපාලනීකරණය (තාවකාලික හා තේරුමක් නැති වුවත්) වෙත මෙවැනි පුද්ගලයින් යොමු කලේ පරම පවිත්‍ර විය යුතු බවට එල්ල කෙරෙන අවියයි.


“අනේ ඔයාලා මඩ ගහ ගන්න එපා. මේ සින්ඩියත් කැත වෙනවා. බලන්න ලස්සනට තියෙන සින්ඩිය”


දේශපාලකයින් දේශපාලනය යනුවෙන් කිසියම් වූ දෙයක් කරමින් මෙරට අගාධයට යවන බව සත්‍යයකි. එය වෙනස් කරන බව පවසන විකල්පය ලෙස පෙනී සිටින්නන්ද දේශපාලනය නැමැති මඩ ගොහොරුවේම දඟලන බවද සත්‍යයකි. නමුත් අදේශපාලනීකරණය මෙය හට පිළීතුර වන්නේ කවදා සිට ද?


ජරාවට පත් වෙමින් පවතින සිස්ටම් එක වඩාත් හොඳින් තේරුම් ගත හැකි වන්නේ අදේශපාලනික වීමෙන් ද? නොවෙනස් වන සමාජ විෂමතාවයනුත්, සමාජ ස්තර අතර ඇති නොනවතින ඝට්ඨනයත් තේරුම් ගන්නේ නැතිව සමාජයක් වෙනස් කිරීම කෙලෙස සිදු කල හැකි ද? දේශපාලකයින්ට බනිමින්, පවතින රජයන්ට බනිමින් අදේශපාලනික වීමේ තේරුම කුමක් ද?


මෙහි සත්‍යතාවය මෙයයි. මෙම ඊනියා පවිත්‍ර පුද්ගලයින්ට අවශ්‍ය දේශපාලනයක් නැත. ඔවුන්ට අවශ්‍ය සමාජ වෙනසක් නොමැත. එක්කෝ ඔවුන් සමාජය විනිවිද දැකීමට අපොහොසත්ව ඇත. නැතිනම් එසේ දැක දැකත් තමන් විඳින සැප නින්ද කඩා ගැනීමට ඔවුනට උවමනා නැත. ඔවුන්ගේ සැප නින්ද තුල ආගම දහම රැකීම තුලින් මෙලොව  සියල්ල එගොඩ කල හැකිය (නමුත් ඒ සඳහා පන්සලට පල්ලියට ආධාර නොමසුරුව කල යුතුය). වැරදි විවේචනය නොකල යුතුය. විවේචනය සිදු වන විට සිත් රිදු වීම් නොකල යුතුය (අනේ ඔයාගේ නිර්මාණය හලී ෂෝයී. මෙතන ඩිංගක් අවුල්. ඒත් ෂෝයි). දේශපාලනය නොකල යුතුය. ඒවා කරන්නේ නෝටි ලමයි විසිනි. ගූගල් සමාගමේ නව **පෑඩ් එක තරම් දෙයක් මෙලොව තුල නැත. යමෙකු එයින් එහා දෙයක් කතා කරයි නම් ඒ නෝටි වීම නිසාය. කේන්දර තරම් වටිනා දෙයක් තවත් නැත. එය අනෙකුත් දේවල් පරදවා (පුවත් පවා) මුල් පිටුවට පැමිණිය යුතුය. අවසන් වරට පැමිණෙන්නේ මහා විර ක්‍රියාවයි. දිවයිනේ හෝ දිනමිණේ කතුවැකි පිටපත් කර බ්ලොග් තුල දැමිය හැකි නම් එය තරම් සමාජ සත්කාරයක් තවත් නොමැත. නමුත් මේවා ලංකා හෝ රාවය පත්තරය සම්බන්ධයෙන් සිදු වේ නම් එය තනිකර බුද්ධිමය දේපල මොකද්ද එකට අයත් වරදකි.


මෙවැනි තත්වයක් තුල ඊට විරෝධයක් පෑමටවත් ඉදිරිපත් වන්නේ කිහිප දෙනෙක් පමණක් බව අපි දුටුවෙමු. තවත් කිහිප දෙනෙකු මෙම අඩවිය පාලනය කරන්නන්ට කොන්දේසි‍යකින් තොරව කඩේ යන බවද දුටුවෙමු. මෙය අතිශය ශෝචනීය තත්වයකි. අන්තර්ජාලය තුල මෙරට නියෝජනය කරන පිරිසක් කොඳු ඇට නාරටි නොමැති අදේශපාලනික වන්දිභට්ටයින් වී ඇත. ඔවුනට පරිගණකයක් ඉදිරිපිට රැඟුම් පෑමට ඇත්නම් ඊට වඩා දෙයක් අවශ්‍ය නැත.


දේශපාලනය, දේශපාලනීකරණය හා දේශපාලනික කරුණු පිළිබඳ පැහැදිලි කිරීමක් අප මෙහිදී ඉදිරිපත් නොකරන්නෙමු. අදේශපාලනික ගන්ධබ්බයින්ට ඒවා ‍තේරුම් කර දීම අවශ්‍ය නොවේ. අන්තර්ජාලය වැඩ කරන්නේ නම්, ගූගල් මේල් වැඩ කරන්නේ නම්, Facebook වැඩ කරන්නේ නම් ඉන් එහාට අයිතීන් අවශ්‍ය නැත. පරිගණකයක් ඉදිරිපිට මවාගත් චරිතයකින් ඊමේල් යවමින්, Facebook ප්‍රෝෆයිලය ලස්සනට තබාගෙන හුරුබුහුටි ලැමිස්සියන් කිහිප දෙනෙකු යහළුවන් හැටියට තබා ගත හැකි නම් සිස්ටම් එක මාර ආතල්ය. හදිසියේ ගූගල් තහනම් වී ගියහොත් අන්න එදාට සිස්ටම් එක අබ්ලික් ය. එදාට අපි සමාජය වෙනස් කල යුතුය.


එක් අතකින් ඔබ වැන්නන් අදේශපාලනික වීම හොඳ දෙයකි. නැතිනම් ගූගල් තහනම ඉවත් වූ පසු නැවත ඔබ දේශපාලනීකරණය කිරීමට ජනාධිපතිවරණයක්ම අවශ්‍ය විය හැක.  දැනට නුඹලාට දේශපාලනය අවශ්‍ය නැත. සිස්ටම් එක කවදා හෝ පැමිණ වෘෂණ කෝෂ වලින් තද කර අල්ලා ගත් දිනයට පමණක් නැවත කියවා බැලීමට දේශපාලන කැටිගරියට යා හැකිය.


එක අතකින් මෙය මුළු මහත් ලාංකීය සමාජය පුරාම දැකිය හැකි ලක්ෂණයකි. තමන්ගේ ඇගේ නොවැදී යන කිසිම දෙයකින් තමන්ට හිංසා පීඩාවක් නැති බව සිතමින් ෆැන්ටසියක ජීවත් වන්නට මෙවැන්නන් වඩාත් ඇලුම් කරයි. දේශපාලනයට නොඇලී ඉන්නා තරමක් තමන් ට කිසිදු අන්තරාවක් නොවන බව මොවුන්ගේ තර්කනය අනුව සත්‍ය වේ. ‍සිංහල බ්ලොග්කරුවන් යැයි හඳුන්වාගන්නා මොවුන්ගේ මෙම ක්‍රියාව සංකේතීයව අප කියවන්නේ එලෙසිනි.


සිස්ටම් එක කැරකී තමාගේ ඔළුව උඩට මිටි පහර වදිනා තෙක් බලා සිටින්න. දේශපාලනය නැමැති වස්ත්‍රය ඉවත් කර අදේශපාලනිකව නිරුවත් ලෙස ජීවත් වන්න. ගුගල් සූප්පුව කටේ ගසාගෙන Facebook කවි පදයක් ගයමින් නින්දට යන්න. මිනිසා දේශපාලනික සත්වයෙක් නොවේ. මිනිසා සත්වයෙකි. දේශපාලනික යන්න අපට අදාල නැත. අපි හොඳ තොත්ත බබාලා වෙමු.

ආදරණීය ප්‍රගීත් අන්කල්

ආදරණිය ප්‍රගීත් අන්කල්,


ප්‍රගීත් අන්කල් කවදාක හරි මේ ලිපිය දකීවි කියන විශ්වාසය තියාගෙන මම මේ ලිපිය ලියන්නේ. මාස කිහිපයකට පළමුවෙන් ඔබ මට ලියූ ලිපිය නැවත 'ලංකාදිප' පත්‍රයෙහි පළවී තියෙනවා මම දැක්කේ අහම්ඛෙන්. ඔබ ඒ ලිපිය ඒව්වේ පසුගිය වසරේ අගෝස්තු මාසයේ ඔබ පළමුවරට පැහැරගෙන ගොස් නිදහස් කළ පසුවයි. අවුරුදු විස්සකින් පසු පළමු වතාවට-

-මම ප්‍රගීත් අන්කල්ට ලියන්න පෙළඹුණේ ඒ සිදුවීම විසින් මා තුළ ඇති කළ කම්පනයයි. අවුරුදු විස්සක් කොයි තරම් දිගු කාලයක්ද?


ප්‍රගීත් එක්නැලිගොඩ පැහැරගෙන ගිය බවට ඒ අගොස්තුවේදී පුවත් පළ වී තිබුණත් ඔබ මා කුඩාකළ දැන සිටි ප්‍රගීත් අන්කල් යැයි මට එක්වරම නොසිතුනේ ළමා විය ගැන මගේ මතකය දුබල නිසා විය හැකියි. ඒත් ඔබේ පින්තුරයක් අහම්ඛෙන් දැක්කාම මට ඔබ කවුදැයි යන වග මතක් වූයේ ඔබේ රුව මගේ ළමාවිය ගැන ඉතිරිව ඇති මතක කැබැලිති අතර විසි වසක් නොනැසී තිබූ නිසායි. ඔබට කතා කළ යුතුයැයි කියන හැඟීමෙන් දින කිහිපයක් තැවුල් විඳි මම අසීරුවෙන් ඔබේ දුරකතන අංකය සොයාගත්දා කොයිතරම් සතුටු වූවාද? ඔබට ලියූ පළමු ඊ මේල් පණිවුඩය මම ලිව්වේ වේදනාබර සතුටකින්. ඔබ විඳි දුක් ගැහැට ගැන ඇසීමෙන් හටගත් වේදනාව යටකොට ළමා වියේ මා දැන සිටි 'ප්‍රගීත් අන්කල්'ට විසි වසරකින් පසු ලියන්නට ඉඩ ලැබීම සතුට කොයිතරම්ද? 


ඒත්, නැවතත් ඔබ අතුරුදහන් ප්‍රගීත් අන්කල්!
මේ ලියන මොහොත වනවිට ඔබ ගැන තොරතුරක් නැතිව හරියටම දින 30ක්. ඔබ ගැන සිත නිවෙන පුවතක් දැකීමේ නොමැඩිය හැකි ආශාව මේ දවස් මුළුල්ලේ මා හැර නොයා රැෙඳන්නේ මගේ ළමා කාලය පිළිබඳ ඇති පී්‍රතිමත් මතකයන් අතර ඔබ අදත් ජීවමාන නිසායි. ඔබ ලියා තිබුණා වගේම මම අද, මගේ තාත්තාගේ ඔබ වැනි ආදරණීය මිතුරන්ගේ සෙනෙහස විඳ හැදී වැඩුණු ඒ පුංචි දැරිය නොවේ. සමාජය ගැන දැනුම් තේරුම් ඇති වැඩිහිටියෙක්. නමුත් දෙවෙනි වතාවේත් අතුරුදහන් වූ ඔබ ගැන යමක් කරන්නට අපි කිසිවෙකු සමත් වී නැහැ. ප්‍රගීත් අන්කල් මට ලියූ වචන මතකද? අද තියන භීෂණකාරීත්වය ගැනත්, ඔබ වැන්නන්ගේ අවදානම් ඉරණම් ගැනත් ඒ ලියූ හැම වචනයක්ම මට කට පාඩම් වන තරම් මම ඔබේ ලියුම කියවා තිඛෙනවා. නමුත් නැවතත් ඔබව පැහැරගෙන යන තුරුත්, ඉන් පසුත් අපට කළ හැකිව ඇති දේ
කොයිතරම් අල්පද?


ප්‍රගීත් අන්කල්, මම ළමා කාලයේදී අත් දුටු අතීත භීෂණයට වඩා අද භීෂණකාරීත්වය වෙනස් කියා ඔබ ලියා තිබූණා මතකද? ඔබ නිදහස්ව ආ දවස්වල ලියූ ඒ වචනවල බැරෑරුම්කම මට දැනෙන්නේ දැන්. මගේ ජිවිතයේ අඳුරුතම කාලය වූ 88-89 සමයේ මාත් - අක්කාත් පණ පිටින් මළවුන් බවට පෙරළු භීෂණයෙන් මට කිසි කලක ගැළවුමක් ලැඛෙතැයි මම හිතන්නේ නැහැ. නමුත් විසි අවුරුද්දකට කලින් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණෙන් ඝාතනය කළ ප්‍රතිපත්ති ගරුක මිනිසෙකු වූ මගේ තාත්තා ගැන මතකයෙන් පෑරෙන අපේ ජීවිත සුවපත් කරන්නට උදව් කළ ප්‍රගීත් අන්කල් වැනි ආදරණීය කාරුණික මිනිසුන්ට විසි අවුරුද්දකට පසුවත් ලංකාව අනාරක‍ෂිත තැනක් වන්නේ ඇයි?


ඒ අතීත ළමා කාලයේ මතකය තවමත් සිහිනයන් වගේ. ප්‍රගීත් අන්කල් අපේ ගෙදරට එන්නේ 80 වැඩ වර්ජනයෙන් පස්සේ. සාලයේ වාඩිවී තාත්තා එක්ක දොඩමළු වන සිහින් සිරුරක් ඇති ඒ ප්‍රගීත් අන්කල් මට තවමත් මතකයි. අපි ඉගෙනගත් ඌව කරඳගොල්ලේ පුංචි ඉස්කෝලයට පුස්තකාලයක් හදන්න තාත්තා එක්ක මහන්සි වුණු ඒ දවස් අන්කල්ට මතකද? ඉස්කෝලේ ළමයින්ට බුදුන් වඳින්නට කියා අපේ ගෙදර ඉස්සරහ තියාගෙන අන්කල්ගේ අතින් නිර්මාණය කළ බුද්ධ ප්‍රතිමාවට අදත් ඒ ඉස්කෝලයේ දරුවන්
වඳිනවා ඇති. නොදන්නා දුර ඈත ගමක, නොදන්නා මිනිසුන්ගේ දරුවන්ට වඳින්නට රෑ දවල් වෙහෙස වී ඒ බුදු පිළිමය අඹන්නට අන්කල් මහන්සි වූ දවස්වල මගේ තාත්තා ඒ අසළට වී බලා ඉන්නා විදිය මේ ලියන මොහොතෙත් මගේ හිතේ දුක්බර රූපයක් වී ඇෙඳනවා. විසි අවුරුද්දකට පසුව පවා ඒ දුප්පත් ඉස්කෝලයේ පියස්ස යටට එකතු වෙන දරුවන්ට වඳින්නට බුදු පිළිමයක් නෙලු නොදන්නා මිනිසා කොළඹ වීදියක හිටි ගමන් අතුරුදහන් වූ බව කරඳගොල්ලේ දරුවන් කෙසේ නම් දැනගන්නද?


ආදරණීය ප්‍රගීත් අන්කල්,
කිසිදාක අමතක නොවෙන ඒ අඳුරු අතීතය මැද දිලෙන පහන් ආලෝකයක් වැනි ඔබේ මනුෂ්‍යත්වය ගැන මේ ලියූ සියල්ලට වඩා අමතක නොවෙන තවත් දෙයක් මම ලියන්නම්. තාත්තා මුහුණ දුන් රුදුරු මරණයෙන් පසුව භීතියෙන් තැතිගත් නෑ හිත මිතුරන් බොහෝ අය අපේ තාත්තාගේ අළු පවා තියා ගන්න බිය වුණු කාලයක් ඒ. කුඩාවියේ සිටි අක්කාට හෝ මට තාත්තාගේ අවසන් මොහොත පවා දකින්නට ඉඩක් ලැබුණේ නැහැ. අපි උස් මහත් වී වැඩිහිටියන් වූ දවසක අපට දෙන්නට අපේ තාත්තාගේ අළු ළඟ තබාගෙන පරිස්සම් කර දෙන්නට තරම් හදවතක් හා ධෛර්යයක් තිබුණේ ඔබට බව මම දැනගත්තේ ගොඩාක් පසු කාලයකයි. නමුත් ඒ භීෂණයේ කුණාටුවෙන් බිඳී විසිරුණු කැදැල්ලකින් විසිව තැනින් තැන හැදී වැඩුණු අක්කාත්, මමත් ඔබ හමුවන්නට ප්‍රමාද වූ නිසා, ඔබ ඉතා ගෞරවණීය විදියට මගේ තාත්තාගේ අළු කැලණි ගෙඟ පා කළ
බවත් මම දැනගත්තේ ඒ කාලයේදීයි. කොළඹ වීදියක මහ රැයක අතුරුදහන් වූයේ ඒ තරම් උතුම් මනුෂ්‍යත්වයෙන් හෙබි දුර්ලභ මිනිසෙකු බව මිනිස් තෙතමනයක් නොදැනෙන සමාජයකට කියා තේරුම් කර දෙන්නට මට කවදා නම් පුළුවන් වේවිද ප්‍රගීත් අන්කල්?


ආදරණීය ප්‍රගීත් අන්කල්,
මගේ තාත්තා එනතුරු මග බලා ඉන්න තිබුණා නම් ජීවිතය කෙළවර වන තුරුම අපේක‍ෂා අත් නොහැර මට බලා ඉන්න හයිය තිබුණා. භීෂකයින්ගේ දෑතින් විකෘති කළ මගේ තාත්තාගේ කෙසඟ සිරුර ඒ බලාපොරොත්තු මගෙන් උදුරා දැමුවා. ඒත් ප්‍රගීත් අන්කල් නැවත එන බවට අද මගේ විශ්වාසය ශක්තිමත්. කිසි දවසක දැක නැති අන්කල්ගේ පවුලේ අය සමග අන්කල් නැවත එනතුරු බලා ඉඳින මිනිසුන් අතර මමත් රැඳී ඉන්නේ ඒ නිසායි. ඒ ආ දවසක සන්සුන් සිතින් අන්කල් මේ ලිපිය කියවන බව මට විශ්වාසයි. නැවත පෙරළා එන්නට ප්‍රගීත් අන්කල්ට ශක්තියක් වෙන්නේ අපි හැමෝම තුළ ඇවිළෙන ඒ විශ්වාසයයි.


මට ලෝකයක් තරම් ආදරය කළ මගේ තාත්තාගේ අවසන් අළු බඳුන අපි වෙනුවෙන් රැකගන්නට හදවතක් තිබූ ඔබ මගේ තාත්තාගේ ආදරය විසින්ම රැකදෙන බව මට ඒකාන්තයි.

බ්ලොග් කොපි නොකරමු.....

මම අද හෙලයාගෙ බ්ලොග් සටහන කියෙව්ව ඒකෙ වැදගත් අදහසක් තිබුන නිසා ඒ කියපු right click ඔප්ෂන් එක disable කරපු කථාවයි select ඔප්ෂන් එක නැති කිරීම කියන කතාවයි අතරට තවදෙයක් එකතු කලොත් Copy-Paste ඔප්ෂන් එක නැති කිරීම වගේ.... ලේසියෙන්ම කරන්නත් පුළුවන් නේ Template එක වෙනස්වෙයි කියල බයක් තියාගන්න ඕනත් නෑ මේ ජාවා ස්ක්‍රිප්ට් එක HTML Code එකේ head Tag එකට පහලින් Paste කරන්න එච්චරයි ඔය කාලිංග වගේ ජිල්මාට් කාරයින්ට ඇරෙන්න සාමාන්‍ය කෙනෙක්ට කොපි කරන්න බෑ. :)

ජාවා ස්ක්‍රිප්ට් එක ගන්න

Literacy or Transliteracy?

Literacy or Transliteracy?
(This first appeared in The Island on Wednesday 3rd March 2010)
Literacy in the new media age involves much more than what its conventional definition says. Traditionally it is defined as the ability to read and write. A person is said to be literate if they can read and write in their first language at a basic level. Here reading is taken to mean decoding a piece of writing by analysing graphic symbols, and writing to mean encoding meaning in the form of a text by the opposite process. Reading and writing are not limited to this today since technology has opened up new and exciting possibilities for both. Any modern description of literacy should comprehend this technological and conceptual sophistication.


(As the reader may remember, there are ‘dynamic’ definitions of literacy today to replace the conventional ‘static’ definition suggested above. However, these are outside the scope of this essay.)


The criticism of a perceived ‘decline of the reading habit among the youth of today’ could probably be substantiated in terms of the traditional view of reading, i.e. reading a printed text off the page of a book. But we know that people, particularly young students, still do a lot of reading sitting before their computer screens. True, a few of them may be merely playing games; but the majority use the computer to do more serious work either studying or doing a job. And students who are serious readers and writers do occasionally transfer a substantial part of their work from the computer screen to the book page to continue their academic, literary, or professional pursuits at a more leisurely pace.


This occasional shuttling between electronic and paper texts reminds us that the historical shift from the page to the screen is by no means complete, and , probably, will never be for the foreseeable future. However, the innovations that have accompanied this ongoing change (from the paper text to the electronic) are the most significant in their implications for the relative richness of the experience of reading and writing that has been achieved through the application of technology. On the face of it, reading still remains nothing more than running one’s eyes through a script, and writing nothing more than making certain marks on a blank surface either by pushing a pen across a piece of paper or tapping some keys on a keyboard (which view is, of course, not correct: reading and writing are highly demanding, complex intellectual feats). Yet the recent advent of technology in the sphere of written discourse has brought about many refinements in comparison with which the various improvements achieved over millennia in this area seem mere ripples in an otherwise placid sea of slow progress. 


The first decade of the new millennium that we are just passing saw these changes accelerating. As early as 2002, Colombi and Schleppegrel were tempted to write: “In today’s complex world, literacy means far more than learning to read and write in order to accomplish particular discrete tasks. Continued changes in technology and society mean that literacy tasks are themselves always changing.” as quoted in ‘Tips for Teaching with CALL’ by Carol A. Chapelle and Joan Jamieson (Pearson Longman, 2008). The obvious direction of change was noted in the following words of Sue Thomas, Professor of New Media in the Faculty of Humanities at De Montfort University, reporting on the ‘Tranliteracies’ Conference held at the University of California at Santa Barbara on June 7-8, 2005: “Unfortunately for some, however, this new literacy is not about reading fixed type, but about reading on fluid and varied platforms – blogs, email, hypertext and, soon, digital paper and all kinds of mobile media in buildings, vehicles, and supermarket aisles. Although text still dominates at the moment, it is possible that it might come to be superseded by image, audio, or even ideogram as the medium of choice. Hence ‘transliteracy’ – literacy across media.” 


The shift from reading from a paper text to reading from an electronic text represents a significant change in our experience of reading. This is due to a number of reasons. The most obvious of these is the rich blending of different modes of communicating – audio, video, graphic, pictorial, etc - that an electronic text usually represents. A writer can achieve, and a reader can respond to, amazing results in the written exchange of ideas. Its multimodality invests an electronic text with a power to energize, shock, and galvanize the readers! 


Another powerful concept that is being practically realized is the device known as hypertext. This is a way of patterning information in a database (a collection of data or facts stored in a computer to be accessed, used, and if necessary augmented by users) in such a way that certain key words in a text can be elaborated by individual readers by following the links given, depending on their needs and choices; these links lead the investigating readers to other texts on the Web which enable them to further define the meaning/significance/content/relevance of the original words for them. This means that readers can avail themselves of valuable information without having to read whole texts for the purpose. How useful hypertext could be in reading, especially in academia, goes without saying.


Of course, there’s the criticism that hypertext links sometimes lead the readers from text to text in a labyrinthine trail, and thus constitute a danger to them, and that students can be thereby inveigled into a wasteful academic wild goose chase. However, in reply one could say that reading in any context means reading intelligently, and critically for a specific purpose; serious readers know how to construct their meaning out of a text that is the most authentic, plausible, and credible, and relevant to them by following only the reliable leads, and by circumventing pitfalls.


Just as readers can thus engage in very constructive and fruitful interaction with an electronic text, so can writers work with the computer in numerous creative ways for producing an effective piece of writing. For example, consider how a computer allows you to check your spelling and grammar, to use different fonts, and font sizes, to enliven your text with pictures and graphics, with animation, and what not.


Not long ago, doing reference reading was a laborious process. Apart from the hassle involved in physically accessing the sources of information, one had to endlessly pore over tomes of literature about various subjects following (sometimes outdated by decades) references given by tutors. Today, a few clicks with your mouse on a computer screen bring you face to face with a wealth of information that is up to date, and authoritative. Of course, it is up to the discerning reader to sort the wheat from the chaff, sifting through the abundance of materials on offer. 


The plethora of information available online is open to anyone. This tends to close the traditional gap between teachers and students, scholars and informed laypersons, and professionals and amateurs. Teachers and scholars need to be always extra rigorous in safeguarding their authority. They are obliged to cultivate a sense of modesty in the face of what looks like an inevitable depreciation of scholarship. However, true scholars need not worry, because mere learning – being well informed- is not knowledge. Teachers and scholars will never go out of business simply because modern technology makes the dissemination of information so easy.


The new digital culture is obliterating the boundaries between the academia and the general public, for no longer is academic research the exclusive preserve of ‘academics’. Interested non-specialists among the wider public can engage with academic research. This is a boon to people, who, though intellectually gifted, have been denied an opportunity to realize their potential due to unpropitious circumstances. The new kinds of reading and writing can help such people realize their academic ambitions with greater ease and probably less expense than in a print environment.


Literacy in the digital age, or preferably ‘transliteracy’, is thus a gateway to knowledge and education. For us in Sri Lanka English is the key to this kind of literacy. As in the case of many other countries, English as a second language is both a means and an end here. On the one hand, English is the medium through which to access global knowledge and technology, and also to achieve academic success in other subjects; on the other hand, a knowledge of English is being pursued for its own sake. English is a tool that is indispensable in the digital age.


Language is unique as a tool. It is unique in that the more you use it seriously, creatively, and intelligently, the sharper, and the more reliable it gets, whereas other tools get wasted and worn out with use. Literacy in the digital age has a special connection with English for us because of this reason.


As far as English language learners are concerned, interacting with digital texts provides a context for the active use of all the four basic language skills (reading, writing, listening, and speaking), something recognized as a basic principle involved in creating an effective second language learning environment. Much modern research suggests that reading and writing assignments, along with listening, thinking, and speaking activities are essential for the development of second language proficiency in learners. This is a condition that developing ‘transliteracy’ eminently fulfils.